Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. I SA/Wr 52/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lipca 2017 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. z/s w L. na interpretację indywidualną Wójta Gminy Z. z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organem podatkowym.

1.1. Przedmiotem skargi B sp. z o.o. (dalej: Spółka/ Skarżąca) jest interpretacja indywidualna prawa podatkowego Wójta Gminy Z. (dalej: organ podatkowy) z dnia [...] października 2016r. nr [...] w zakresie podatku od nieruchomości.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej interpretacji indywidualnej wynika, że dnia 2 września 2016r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie ww. interpretacji indywidualnej, w którym zadano pytanie: czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017r. za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016r., poz. 716 ze zm.; dalej: upol) dotyczących podatku od nieruchomości uznaje się wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej (tj. fundament i wieża) czy także urządzenia techniczne wchodzące w skład elektrowni wiatrowej?

Spółka przedstawiła własne stanowisko w zakresie braku podstaw do opodatkowania podatkiem od nieruchomości elektrowni wiatrowej jako całości. Twierdziła bowiem, że za budowlę uznaje się wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej, czyli fundament i wieża.

1.3. W zaskarżonej interpretacji indywidualnej organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki. Odwołał się do treści art. 1a ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1 upol oraz art. 3 pkt 1, art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016r., poz. 290 ze zm.; dalej: u.p.b.) podkreślając, że budowlą jest nie tylko sama konstrukcja, ale również i ściśle z nią związane urządzenia w postaci instalacji i przyłączy, które są elementem składowym budowli. Odwołano się do definicji elektrowni wiatrowej uregulowanej w art. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016r., poz. 961; dalej: u.i.e.w.) podkreślając, że jest to budowla w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych, o mocy większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925). Zaś elementami technicznymi są wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. Podkreślono, że ww. ustawa zmieniła definicję budowli zawartą w u.p.b. albowiem zrezygnowano z wymienienia w definicji budowli części budowlanych elektrowni wiatrowych. Podkreślono też, że w załączniku do u.p.b. określającym kategorie obiektów budowlanych w "Kategorii XXIV" wprowadzono nowy obiekt - Elektrownie wiatrowe. O zmianie sposobu opodatkowania elektrowni wiatrowych świadczą także przepisy przejściowe (art. 17) ww. ustawy sugerujące, iż jakieś zmiany w sposobie opodatkowania nastąpią. Za uznaniem opodatkowania w całości elektrowni wiatrowych przemawia także wyrok TK z dnia 13 września 2011r., sygn. akt P 33/09, OTK-A 2011/7/71, z którego wynika wyraźnie, że również inne przepisy rangi ustawowej - uzupełniające, modyfikujące czy doprecyzowujące mogą współdecydować o statusie poszczególnych obiektów i urządzeń. Oznacza to, że od dnia 1 stycznia 2017r. elektrownie wiatrowe, które są wymienione w załączniku do u.p.b. będą podlegały opodatkowaniu od całkowitej wartości, czyli części budowlane i urządzenia techniczne elektrowni wiatrowej.