Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2017 r., sygn. I SA/Wr 273/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant: Specjalista Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1.Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej: SKO) z dnia [...] października 2015r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza D. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] października 2014r. nr [...] ustalająca J. S. (dalej: Skarżący/ Strona) podatek od nieruchomości za 2009r. w kwocie 61.996 zł.

1.2. Powyższa skarga została oddalona wyrokiem tut. Sądu z dnia 27 kwietnia 2016r. sygn. akt I SA/Wr 1975/15.

1.3. Na skutek wniesionej skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 2 lutego 2017r. sygn. akt II FSK 2850/16 uchylił wyrok Sądu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, że doszło do naruszenia art. 141 § 4 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: Dz. U. z 2017r., poz. 1369; dalej: ppsa).

1.4. Ponownie rozpoznając sprawę należy wskazać, że postanowieniem z dnia 21 października 2013 r. wszczął z urzędu wobec Skarżącego postępowanie w zakresie podatku od nieruchomości za 2009r. w odniesieniu do przedmiotów opodatkowania: gruntu i budynków położonych przy ul. [...] w D. na działce gruntu nr [...] obręb [...].

1.5. Powołaną na wstępie decyzją organ podatkowy pierwszej instancji ustalił Skarżącemu podatek od nieruchomości za 2009r. w kwocie 61.996 zł. W uzasadnieniu wskazał, że opodatkowaniem objęto nieruchomości położone w D. przy ul [...], działka nr [...]. Grunty o pow. 7.704 m² związane z działalnością gospodarczą opodatkowano według stawki - 0,69 zł; budynki o pow. 2.703 m² opodatkowano przyjmując stawkę właściwą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - 18,80 zł. Budynki o pow. 115 m² opodatkowano wg stawki właściwej dla budynków mieszkalnych - 0,56 zł, budynki o pow. 35 m² wg stawki dla budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych - 4,01 zł, zaś budynki o pow. 879,61 m² wg stawki dla pozostałych nieruchomości - 6,43 zł. Organ podatkowy ustalił, że Skarżący jest przedsiębiorcą oraz rolnikiem, część nieruchomości jest związana z działalnością gospodarczą, pozostałe zabudowania (poza mieszkalnymi i gabinetem lekarskim) służą działalności rolniczej, co skutkowało opodatkowaniem ich wg stawki dla nieruchomości pozostałych. Jednocześnie organ podatkowy wykluczył, że nieruchomości (działka gruntu nr [...] obręb [...] w D. i budynki) korzystają ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 121 poz. 844 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) albowiem grunty Bi stanowi inne tereny zabudowane, wobec czego nie stanowią części gospodarstwa rolnego (rozumianego jako grunty stanowiące użytki rolne o wielkości przekraczającej 1 ha fizycznych bądź 1 ha przeliczeniowy) wobec czego budynki na tych gruntach posadowione nie mogą korzystać z ww. zwolnienia. Nie stwierdzono też jakiegokolwiek związku budynków położonych na działce gruntu nr [...] obręb [...] w D. z produkcją rolniczą. W pomieszczeniach nie stały maszyny, urządzenia i pojazdy rolnicze. Nie przechowywano w nich żadnych zbiorów itp. (protokół oględzin). Ponadto zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji za działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów u.p.o.l. nie uważa się m.in. działalności rolniczej. W oparciu o opinie biegłego sporządzoną w dniu 10 lutego 2013 r. stwierdzono też, że wszystkie obiekty położone na ww. działce nr [...] posiadają fundamenty, przegrody budowlane (ściany) oraz dachy wobec czego - w ocenie ww. organu - stanowią budynki w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.). Sam fakt braku możliwości wykorzystywania przedmiotu opodatkowania do prowadzenia działalności gospodarczej na skutek remontów nie wyłącza możliwości zastosowania najwyższej stawki podatkowej. Nie zachodzi w takiej sytuacji przesłanka istnienia względów technicznych. Pojęcie to oznacza trwałe i obiektywne przeszkody wyłączające możliwość korzystania z budynku. Cechy tej nie można przypisać remontom obiektów.