Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. II SA/Wa 2136/16

Broń i materiały wybuchowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Góraj Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Maria Werpachowska Protokolant - specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2017 r. sprawy ze skargi K.M. oraz [...] Towarzystwa Strzeleckiego [...] z siedzibą w B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów sportowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz K. M. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz [...] Towarzystwa Strzeleckiego [...] z siedzibą w B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 18 ust. 4 w zw. z art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] o cofnięciu K. M. pozwolenie na posiadanie broni palnej do celów sportowych. W uzasadnieniu podał, że skarżący nie legitymuje się aktualną licencją na uprawienie sportu strzeleckiego uprawniającym go do udziału we współzawodnictwie w sporcie strzeleckim oraz patentem, w związku z czym ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów sportowych. Zgodnie z art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy o broni i amunicji, za ważną przyczynę posiadania broni do celów sportowych, w tym także dalszego jej posiadania, uważa się w szczególności udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu o charakterze strzeleckim, posiadanie kwalifikacji sportowych oraz licencji właściwego polskiego związku sportowego, o których mowa w art. 10b ustawy o broni i amunicji (w brzmieniu obowiązującym od dnia 16 października 2010 r.). Sprawy z zakresu zezwolenia na posiadanie broni rozpatruje się na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów i zasada praw nabytych nie ma w tych sprawach zastosowania. Skoro zatem, zgodnie z aktualnymi przepisami, dla uprawiana strzelectwa sportowego wymagane są stosowne dokumenty, potwierdzające fakt uprawiania strzelectwa sportowego (patent, licencja), to obowiązkowi ich przedstawienia podlega także osoba posiadająca pozwolenie na broń sportową, wydane na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów. Niespełnienie aktualnego obowiązku może skutkować uznaniem, iż ustały okoliczności faktyczne, jakie w przeszłości zdecydowały o wydaniu pozwolenia na broń. Na poparcie prawidłowości powyższego wywodu organ przywołał m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2016 r. sygn. akt II OSK 2265/14 i z dnia 25 listopada 2011 r. sygn. akt II OSK 1682/10. Ponadto wskazano, że sprzeczne z zasadą równości wobec prawa byłyby działania organów Policji polegające na egzekwowaniu wymogów prawnych, niezbędnych do posiadania broni sportowej, tylko od osób, które uzyskały pozwolenie na broń do tych celów po wejściu w życie przepisów art. 10b ustawy o broni i amunicji (co miało miejsce w dniu 16 października 2010 r.), bądź ubiegających się o pozwolenie na ten rodzaj broni obecnie i jednoczesne odstąpienie od powyższych zasad w przypadku osób, które pozwolenie uzyskały pod rządami przepisów ustawy obowiązującej sprzed daty 16 października 2010 r. Stąd też stwierdzona na wstępie okoliczność braku patentu i licencji, daje podstawę do stwierdzenia, że ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę przyznania K. M. pozwolenia na broń do celów sportowych.