Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 lipca 2017 r., sygn. III SA/Po 137/17

Gry losowe

Dnia 27 lipca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Sachajko (spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Małgorzata Górecka Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2017 roku przy udziale sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 25 listopada 2016 roku nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 6 grudnia 2015 r. w toku czynności kontrolnych przeprowadzonych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w Kaliszu ustalili, że w sklepie spożywczo - przemysłowym przy ul. [...]w miejscowości [...], znajduje się podłączone do sieci i gotowe do gry urządzenie o nazwie: [...] przypominające swoim wyglądem automaty do gier, na których urządza się gry na automatach w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

W drodze eksperymentu na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej, funkcjonariusze celni potwierdzili, że gry oferowane na ww. urządzeniu, są grami na automatach w rozumieniu ww. ustawy o grach hazardowych (dalej także "u.g.h."), urządzanymi dodatkowo z naruszeniem przepisów tej ustawy.

Naczelnik Urzędu Celnego w Lesznie postanowieniem z dnia 15 grudnia 2015 r. (nr [...]) wszczął z urzędu postępowanie w zakresie wymierzenia [...] (określanej także jako: "skarżąca", "odwołująca") kary pieniężnej w związku z urządzaniem gier na automacie o nazwie: [...], poza kasynem gry.

Naczelnik Urzędu Celnego w Kaliszu wydał decyzję nr [...] z dnia 27 czerwca 2016 r., na podstawie której wymierzył stronie karę pieniężną z tytułu urządzania gier na ww. automatach poza kasynem gry, w wysokości 12 000 zł.

Od powyższej decyzji skarżąca złożyła odwołanie z dnia 26 lipca 2016 r. do Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu. Zaskarżając w całości decyzję wydaną w pierwszej instancji odwołująca zarzuciła naruszenie przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych poprzez niewłaściwe zastosowanie, polegające na objęciu dyspozycją ww. przepisu strony, pomimo że jako osoba, która nie posiada statusu "osoby urządzającej gry na automatach" nie jest adresatem normy prawnej z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. Ponadto zarzuciła naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy o grach hazardowych w związku z art. 14 ust. 1 tej ustawy w związku z art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielenia informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego poprzez bezpodstawne przyjęcie, że eksploatacja automatów do gier poza kasynem gry, a więc z naruszeniem przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, stanowi podstawę do wymierzenia kary pieniężnej, podczas gdy z uwagi na doniosłe uchybienie w procedurze prawotwórczej, tj. brak prawidłowej notyfikacji projektu przepisu art. 14 ust. 1 Komisji Europejskiej skutkuje tym, że przepis ten nie może być stosowany.