Postanowienie WSA w Opolu z dnia 10 lipca 2017 r., sygn. I SA/Op 171/17

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Wójcik po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu P. O. od postanowienia referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu z dnia 29 maja 2017 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu) z dnia 3 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do sierpnia 2013 r. postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 maja 2017 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu odmówił P. O. (dalej określany jako: skarżący, strona, podatnik) przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wskazał, że we wniosku sporządzonym na urzędowym formularzu, o którym mowa w art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: [P.p.s.a.] skarżący oświadczył, że od 1990 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży paliw i począwszy od marca 2013 r., na skutek wstrzymania przez organ podatkowy deklarowanych przez niego zwrotów podatku VAT, utracił płynność finansową. Stwierdził jednocześnie, że licząc na środki pieniężne z tytułu zwrotu podatku VAT zmuszony był korzystać z finansowania zewnętrznego w postaci kredytów bankowych oraz, że do czasu wstrzymania należnych zwrotów tego podatku firma była zyskowna i bieżąco obsługiwała swoje działalności. W związku z jego aresztowaniem (okres od [...] 2014 r. do [...] 2015 r.) znacznie pogorszyła się sytuacja w prowadzonej przez niego działalności, co w praktyce doprowadziło do jej zakończenia i zwolnienia wszystkich pracowników. Następstwem tego było także wystawienie wielu tytułów komorniczych, które stały się podstawą ustanowienia hipotek na nieruchomościach, będących jego własnością. Skarżący podał, że aktualnie prowadzona przez niego działalność istnieje jedynie formalnie i ograniczona została do dzierżawy stacji paliw, z której osiągany jest zysk netto w wysokości 2.800 zł.