Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. III SA/Łd 421/17

Samorząd terytorialny; Przeciwdziałanie alkoholizmowi

Dnia 5 lipca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , , Protokolant Specjalista Dominika Janicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2017 roku sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Miejskiej w Przedborzu z dnia 27 stycznia 2017 r. nr XXIX/219/17 w przedmiocie zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie miasta i gminy Przedbórz 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2) zasądza od Miasta Przedborza na rzecz Wojewody Łódzkiego kwotę 480 ( czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

III SA/Łd 421/17

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z 5 kwietnia 2017 r. Wojewoda Łódzki wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Przedborzu z 27 stycznia 2017 r. Nr XXIX/219/17 w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie miasta i gminy Przedbórz, zarzucając naruszenie przepisów ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2016 r., poz. 487 ze zm.) oraz naruszenie art. 7 Konstytucji RP.

W stanie faktycznym sprawy, pismem z 24 lutego 2017 r. organ nadzoru poinformował Radę Miejską w Przedborzu o wszczęciu z urzędu postępowania nadzorczego w celu kontroli legalności ww. aktu. Zastrzeżenia organu nadzoru dotyczyły § 1 ust. 1 pkt 1 uchwały. W ocenie Wojewody określona tym przepisem odległość nie mniejsza niż 20 m od drzwi wejściowych obiektów chronionych (szkół, przedszkoli, placówek oświatowo-wychowawczych, obiektów sakralnych, publicznych i niepublicznych na teren szkół, przedszkoli, i placówek oświatowo-wychowawczych, obiektów sakralnych, publicznych i niepublicznych podmiotów leczniczych) od punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, dokonując pomiaru odległości najkrótszą drogą wzdłuż ciągów komunikacyjnych, nie pozwala na realizację obowiązku ograniczenia dostępności do alkoholu dla osób nieletnich. Organ wskazał, że swoboda gminy w zakresie tworzenia norm prawnych ustalających zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych jest ograniczona przez obowiązek realizowania celów ustawy z 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Cele ustawy zostały jednoznacznie wyartykułowane w jednozdaniowej preambule zamieszczonej przed rozdziałem 1 ustawy.