Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. I SA/Gl 82/17

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Beata Machcińska, Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Dominika Zabielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2017 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 18.418 (osiemnaście tysięcy czterysta osiemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej: Kolegium albo SKO) na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1659 ze zm.) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 198, poz. 1925) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania A S.A. w K. (dalej: strona, Spółka) w podatku od nieruchomości za 2010 r. w wysokości [...] zł

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano na wstępie, że w odwołaniu do decyzji organu I instancji pełnomocnik strony nie zgodził się z dokonaną przez biegłego kwalifikacją budowli oraz z ich wartością przyjęta do podstawy opodatkowania. Zdaniem strony zakwestionowanie wartości podanej przez Spółkę w piśmie z dnia 26 czerwca 2015 r. odpowiadającej wartości ustalonej dla celów amortyzacji byłoby dopuszczalne jedynie wtedy, gdyby budowle te nie podlegały amortyzacji. Nadto weryfikowanie tych wartości leży wyłącznie w kompetencjach organu podatkowego właściwego w zakresie podatku dochodowego. W ocenie pełnomocnika Spółki dla wyrobisk z grupy I i III powinny być brane pod uwagę wartości podane we wspomnianym piśmie, oparte w prawidłowy sposób na mechanizmie alokacji wartości figurującej w ewidencji środków trwałych podatnika. W odniesieniu do II grupy wyrobisk [...], aktywowanych w 2007 r., którym nie przypisano wartości początkowych, a więc podjęto ich wycenę, pełnomocnik strony przedstawił dołączoną do akt sprawy opinię z 2009 r., sporządzoną przez p. M. W. i p. K. S. oraz opinię sporządzoną przez p. Z. G. oraz p. K. U. w dniu 14 czerwca 2014 r. i 30 lipca 2015 r. wskazując, że podane przez ostatnich biegłych wartości nie stanowią wartości rynkowej poszczególnych elementów wyposażenia, gdyż biegli ci - zdaniem podatnika - dokonali alokacji odpowiednio wartości początkowych oraz wartości podanych przez wcześniej powołanych biegłych do tych elementów. Jako przykład podano "przecinkę wentylacyjną do przekopu [...] (nr inwent. [...]) o wartości początkowej wynoszącej [...] zł oraz "przekop" o nr inwent. [...]). W odwołaniu zakwestionowano także różne sposoby kwalifikowania przez organy podatkowe poszczególnych obiektów podziemnych do budowli wymienionych w art. 3 pkt 3 oraz urządzeń budowlanych wymienionych w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.. dalej: P.b.).