Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. I SA/Bk 426/17
Wobec jasnego i jednoznacznego sformułowania przepisu art. 3 ust. 3 ustawy z 10.12.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowymj (Dz. U. z 2010 r. nr 247, poz. 1652), nie jest możliwe wykazywanie spełnienia warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego w inny sposób, niż wskazany w tym przepisie. Organ nie tylko nie jest zobowiązany, ale wręcz nie ma prawa badać, czy pojazd spełnia warunki wskazane w art. 3 ust 2 ww. ustawy w inny sposób, niż to zostało wskazane w art. 3 ust. 3 tej ustawy.
Teza urzędowa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant stażysta Mateusz Kownacki, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi "R." Spółka jawna w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2012 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał Spółce jawnej "R." w B. (dalej: "Spółka") rozliczenia podatku od towarów i usług za okresy styczeń - grudzień 2012 r. w innej wysokości niż zadeklarowana. Organ stwierdził, że wystawione przez kontrahentów Spółki faktury nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych - usług marketingowych.
W sprawie zakwestionowano również prawo Spółki do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących usługi leasingu oraz prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów.
Po rozpoznaniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją
z dnia [...] lutego 2017 r. uchylił decyzję organu I instancji za okresy rozliczeniowe styczeń - grudzień 2012 r. i w sposób odmienny określił nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w odniesieniu poszczególnych miesięcy. Organ odwoławczy przyjął, że brak jest wystarczających podstaw do zakwestionowania prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego