Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. VIII SA/Wa 75/17

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Referent Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2017 r. w Radomiu sprawy ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z [...] czerwca 2016 r. nr [...]; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] na rzecz skarżącego R. G. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi pana R. G. (dalej: skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z [...]listopada 2016 r. nr [...]utrzymująca w mocy po rozpatrzeniu odwołania decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...]z [...]czerwca 2016 r. określającą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za wrzesień 2015 r.

Podstawą wydania decyzji były ustalenia faktyczne dokonane przez organy obu instancji sprowadzające się do tego, że skarżący dokonał we wrześniu 2015 r. dostaw naczep dla estońskiego kontrahenta wystawiając dwie faktury w tym samym miesiącu. Transakcje te ujawnił jako dostawy wewnątrzwspólnotowe opodatkowane stawką VAT 0% w deklaracji VAT za wrzesień 2015 r. złożonej [...]października 2015 r., jednak zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT UE dokonał 16 listopada 2015 r., a więc po złożeniu deklaracji VAT. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w [...] (dalej: Naczelnik US lub organ I instancji) wspomnianą decyzją

z [...] czerwca 2016 r. określił skarżącemu nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości [...]zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości [...]zł w podatku VAT. Jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał w szczególności art. 13 ust.1 i 2 oraz art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy