Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. II SA/Łd 262/17

Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo

Dnia 22 czerwca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowych 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Wojewody [...] na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Wojewoda [...] na podstawie na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 105 ustawy z 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r., poz. 23 ze zm.) - w skrócie: "K.p.a." - po rozpatrzeniu odwołania A Sp. z o.o. z siedzibą w B. od decyzji Starosty [...] z dnia [...], nr [...], sprostowanej postanowieniem z dnia [...], nr [...], odmawiającej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia A Sp. z o.o. zs w B. pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowych A EW 12, wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. placem manewrowym (tymczasowym), placem montażowym (tymczasowym), placem utwardzonym, drogą dojazdową, trafostacją na działkach nr ewid. 2222/1, 2235/1, 2207/1, 2242/1, 2191/1, 2195/1, 3271/1, 2046 w obrębie miasta P. - uchylił w całości ww. decyzję organu I instancji oraz poprzedzające ją postanowienie Starosty [...] z dnia [...], nr [...] i umorzył postępowania organu I instancji.

Organ II instancji wskazał, że w odwołaniu od decyzji organu I instancji inwestor zarzucił błędną interpretację art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016r., poz. 290) - powoływanej także jako: "Prawo budowlane" - w związku z art. 9 K.p.a., poprzez nałożenie na inwestora obowiązków usunięcia nieprawidłowości w projekcie budowlanym w sposób niejasny, nieprecyzyjny oraz niewskazujący podstaw prawnych poszczególnych obowiązków. Podkreślono, iż zarówno postanowienie jaki decyzja zostały doręczone podmiotowi niebędącemu stroną. Postanowienie z dnia [...], nr [...], zobowiązujące do usunięcia nieprawidłowości nie zostało doręczone pełnomocnikowi, pomimo iż inwestor był reprezentowany przez pełnomocnika, co narusza art. 40 § 2 K.p.a. W ocenie inwestora żądane dokumenty zostały przedłożone, udzielono organowi stosownych wyjaśnień, zaś odpowiedź niepełna lub taka, która nie wyjaśnia istotnych dla sprawy okoliczności nie może być podstawą odmowy wydania pozwolenia na budowę z przyczyn wymienionych w art. 35 ust. 3 ustawy Prawo budowlane. Inwestor zarzucił ponadto naruszenie przez organ I instancji art. 7 K.p.a., art. 8 K.p.a., art. 77 K.p.a., poprzez brak wyczerpującej oceny stanu faktycznego prowadzonego postępowania w sposób podważający zaufanie obywateli do organów administracji publicznej oraz art. 107 § 3 K.p.a., poprzez uzasadnienie zaskarżonej decyzji w sposób ogólny, bez wskazania konkretnych uchybień.