Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. II SA/Gd 224/17

Planowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., E. S., J. S., S. U., W. M. na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 26 czerwca 2014 r., nr LV/1229/14 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miasta podjęła w dniu 26 czerwca 2014 r. uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego M., rejon ulic M. i G. w mieście G.

Skarżący W. M., S. U., E. S. i J. S. pismem z 2 października 2014 r. wezwali Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego powyższą uchwałą. Na wezwanie to Rada Miasta nie odpowiedziała.

W bardzo rozbudowanej skardze W. M., S. U., E. S. i J. S. zarzucili:

1. naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 i 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej u.p.z.p., oraz § 4 pkt 9, pkt 13 oraz § 12 i pkt 19 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zwanego dalej rozporządzeniem, poprzez:

- zawarcie w planie zagospodarowania przestrzennego zaleceń nie będących ani nakazami, ani zakazami, ani zasadami, o których mowa w wyżej wskazanych przepisach, mających charakter nieostry i pozwalający na różną interpretację;

- określenie stawki procentowej jednorazowej opłaty określonej w art. 36 ust. 4 u.p.z.p. w sytuacji, gdy wartość nieruchomości, dla których ją określono nie wzrosła i taki wzrost nie wynika ani z uzasadnienia podjętej uchwały, ani z prognozy skutków finansowych uchwalenia przedmiotowego planu zagospodarowania przestrzennego, nadto określono ją jedynie dla części stref objętych planem bez uzasadnienia, dlaczego stawki opłaty planistycznej zostały ustalone tylko dla niektórych stref z wyłączeniem innych;