Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2017 r., sygn. I SAB/Wa 1723/16
Nieruchomości
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym sprawy ze skargi G. G. i T. N. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie odszkodowania za budynek na nieruchomości [...] 1. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 2. stwierdza, że Prezydent [...] dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz G. G. i T. N. solidarnie kwotę 580 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
G. G. i T. N. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność i przewlekłość działania Prezydenta [...] w przedmiocie przyznania odszkodowania za budynek posadowiony na gruncie nieruchomości położonej przy ul. [...] w W., nr hip. [...], pomimo uchylenia wcześniejszej decyzji wydanej w przedmiotowej sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 620/15. W skardze zarzucili organowi naruszenie przepisów postępowania: 1) art. 35 § 1 Kpa poprzez brak załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki; 2) art. 36 § 1 Kpa poprzez brak powiadomienia skarżących o przyczynach niezałatwienia sprawy; 3) art. 104 § 1 Kpa poprzez brak załatwienia sprawy przez wydanie decyzji; 4) art. 7 Kpa poprzez pozbawienie skarżącego prawa do rozstrzygnięcia jego sprawy w ustawowym terminie; 5) art. 8 Kpa poprzez brak rozstrzygnięcia przez organ wątpliwości na korzyść obywatela. Wobec powyższego wnieśli o : 1) stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności oraz przewlekłego prowadzenia postępowania; 2) stwierdzenie, iż bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3) zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie miesiąca od uprawomocnienia się wyroku; 4) stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 5) przyznanie od organu na rzecz skarżących sumy pieniężnej w wysokości pięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa GUS; 6) zasądzenie zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W uzasadnieniu podnieśli, że nieruchomość położona w W. przy ul. [...], nr hip. [...], objęta została skutkami dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279). Wcześniej przedmiotowa nieruchomość stanowiła własność W. I., którego nazwisko uległo zmianie na N., na mocy orzeczenia Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1947 r. Spadkobiercami po zmarłym W. N. są: T. N., K. E. oraz G. G. (postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] z dnia [...] kwietnia 1988 r., sygn. akt [...] oraz postanowienie Sądu Rejonowego dla [...] z dnia [...] maja 2007 r., sygn. akt [...]). Dnia [...] sierpnia 2000 r. T. N. i M. G. wystąpili z wnioskiem o ustalenie odszkodowania za przedmiotową nieruchomość. Prezydent [...] decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. odmówił przyznania odszkodowania na rzecz T. N. i M. G. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2011 r. uchylił tę decyzję i przekazał sprawę Prezydentowi [...] do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Prezydent [...] przyznał odszkodowanie za grunt przedmiotowej nieruchomości na rzecz K. E., G. G. oraz T. N. Kolejną decyzją z dnia [...] października 2014 r. organ odmówił jednak ustalenia odszkodowania za budynek posadowiony na gruncie przedmiotowej nieruchomości. Dnia [...] października 2014 r. skarżący złożyli odwołanie od decyzji organu. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta [...] odmawiającą ustalenia odszkodowania za budynek znajdujący się na nieruchomości położonej przy ul. [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 620/15 uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] października 2014 r. W związku z brakiem rozstrzygnięcia wniosku przez Prezydenta [...] po upływie ponad 2 miesięcy (maksymalnego ustawowego terminu, przewidzianego dla spraw szczególnie skomplikowanych) skarżący skierowali do Wojewody [...] zażalenie na bezczynność i przewlekłość działania organu. Wojewoda [...] dwukrotnie, [...] kwietnia 2016 r. i [...] kwietnia 2016 r. wzywał Prezydenta [...] do ustosunkowania się do treści zażalenia oraz przekazania akt sprawy. Wojewoda [...] dnia [...] lipca 2016 r. wydał postanowienie nr [...], w którym uznał zażalenie za uzasadnione i wyznaczył Prezydentowi [...] 2-miesięczny termin na podjęcie rozstrzygnięcia w powyższej sprawie. Wojewoda [...] stwierdził, iż niezgromadzenie niezbędnych w sprawie dokumentów w okresie od września 2015 r. od marca 2016 r. nie może być argumentem uzasadniającym przewlekłość w postępowaniu organu. Mimo faktu, że pismem z dnia [...] kwietnia 2016 r. organ wyznaczył termin rozstrzygnięcia na dzień [...] sierpnia 2016 r., do dnia dzisiejszego żadne rozstrzygnięcie w sprawie nie zapadło, jak również organ nie poinformował skarżących o przyczynach takiego stanu rzeczy bądź też o podjętych w sprawie czynnościach.