Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 31 maja 2017 r., sygn. I SA/Po 1222/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2017 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę [...],- zł ( słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] stycznia 2016 r., F. sp. z o.o zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku o wydanie interpretacji przedstawiono opis zdarzenia przyszłego, zgodnie z którym wnioskodawczyni jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem VAT. W ramach procesu restrukturyzacji grupy kapitałowej, do której należy skarżąca planowany jest podział spółki z grupy kapitałowej w trybie art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych, tj. w drodze podziału przez wydzielenie i przeniesienie jednej z wewnętrznych jednostek biznesowych spółki dzielonej na wnioskodawczynię. W efekcie podziału skarżąca przejmie świadczenie usług transportowych i logistycznych zarówno na rynku polskim jak i dla klientów zagranicznych. Wnioskodawczyni będzie zatrudniała pracowników różnego szczebla odpowiedzialnych za utrzymywanie relacji z obecnymi kontrahentami i pozyskiwanie nowych partnerów do współpracy. Fakt, że skarżąca będzie świadczyła usługi także na rynku zagranicznym będzie skutkować tym, iż jej pracownicy będą często wyjeżdżali w podróże służbowe poza granice Polski. Wyjazdy służbowe wymagane będą przede wszystkim w sytuacji, gdy prowadzone będą negocjacje biznesowe z kontrahentami lub potencjalnymi nowymi firmami współpracującymi. Każdy zagraniczny wyjazd służbowy będzie wiązał się z powierzonymi i pełnionymi przez poszczególnych pracowników obowiązkami służbowymi. Skarżąca w związku z licznymi wyjazdami zagranicznymi pracowników zawrze z towarzystwem ubezpieczeń polisę ubezpieczeniową - Grupowe Ubezpieczenie Podróży Zagranicznych. Polisą tą objęci zostaną pracownicy skarżącej, w czasie odbywania podróży służbowej. Wnioskodawczyni sprecyzowała przy tym zakres omawianego ubezpieczenia, który będzie obejmował: śmierć wskutek nieszczęśliwego wypadku, inwalidztwo, koszty leczenia powypadkowego, koszty przekwalifikowania, koszty pogrzebu, koszty zakupu wózka inwalidzkiego, koszty leczenia i nieprzewidziane koszty podróży, koszty akcji ratowniczej, assistance, koszty leczenia stomatologicznego, koszty obsługi prawnej, mienie osobiste. Odpowiedzialność towarzystwa ubezpieczeniowego będzie ograniczona do wskazanych w polisie kwot, które będą różne w zależności od rodzaju ubezpieczanego ryzyka. Zakres ochrony ubezpieczeniowej będzie taki sam dla wszystkich pracowników skarżącej, bez względu na zajmowane stanowisko. Pracownicy objęci będą ochroną ubezpieczeniową tylko i wyłącznie w trakcie podróży służbowej, do odbycia której uzyskają polecenie od swojego przełożonego. Pracownicy wyjeżdżając w podróż służbową będą otrzymywać kartę ubezpieczeniową. Karta będzie wystawiona na okaziciela i będzie zwracana przez pracownika od razu po powrocie z podróży służbowej. Zaznaczono przy tym, że świadczenie w postaci zakupu polisy ubezpieczeniowej z tytułu zagranicznego wyjazdu służbowego nie będzie dla pracowników dobrowolne. U skarżącej zostanie wdrożona wewnętrzna procedura - ubezpieczenie NNW oraz ubezpieczenie kosztów leczenia w czasie odbywania zagranicznej podroży służbowej (taka procedura obowiązuje obecnie w spółce podlegającej podziałowi), zgodnie z którą pracownik będzie miał obowiązek zgłosić (wyznaczonym osobom z działu HR i swojemu przełożonemu) z odpowiednim wyprzedzeniem fakt zagranicznego wyjazdu służbowego. Po zgłoszeniu spółka będzie opłacała należną składkę ubezpieczeniową za pracownika, a sam pracownik będzie otrzymywał (bezwarunkowo) od skarżącej jako pracodawcy kartę potwierdzającą objęcie go ubezpieczeniem na czas wyjazdu zagranicznego. Składkę ubezpieczeniową będzie opłacała skarżąca. Zawierając polisę ubezpieczeniową wnioskodawczyni będzie zabezpieczała swoje ryzyko związane z obowiązkiem zwrotu pracownikowi udokumentowanych niezbędnych kosztów leczenia za granicą oraz kosztów transportu zwłok do kraju, w przypadku zgonu pracownika. W tym kontekście zwrócono uwagę na obowiązki skarżącej wynikające z § 19 ust. 1, 3, 4 oraz § 2 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zdanie wnioskodawcy przepisy rozporządzenia obligują spółkę do zwrotu na rzecz pracownika udokumentowanych niezbędnych kosztów leczenia za granicą w przypadku choroby powstałej podczas podróży zagranicznej.