Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Ol 201/17

Transport

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi P.M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 lipca 2016 r., "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na "[...]", zwanego dalej również: "Przedsiębiorcą", karę pieniężną w wysokości 10.000 zł oraz umorzył postępowanie wszczęte w sprawie naruszenia przewidzianego pod lp. 1.3 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U.

z 2013 r., poz. 1414), zwanej dalej również "ustawą".

Organ pierwszej instancji ustalił, że w dniu 26 stycznia 2016 r., na obwodnicy Torunia zatrzymano do kontroli zespół pojazdów, składający się z samochodu ciężarowego "[...]" (o d.m.c. 3500 kg) oraz przyczepy "[...]" (d.m.c. 2000 kg). Pojazdem kierował "[...]", który w imieniu i na rzecz Przedsiębiorcy: "[...]", wykonywał przewóz drogowy dwóch pojazdów, tj. "[...]"z Poznania i miejscowości Mieścisko do Olsztynka. Jak ustalono, przewożone pojazdy zostały zakupione jako pozostałość po szkodzie w celach handlowych, tj. zostaną odsprzedane przez Przedsiębiorcę w prowadzonym przez niego komisie samochodowym w "[...]". W ocenie organu, strona postępowania była wykonawcą przedmiotowego przewozu drogowego. Podczas kontroli kierowca nie okazał żadnego dokumentu uprawniającego do wykonywania przewozów drogowych. Ponadto, pojazd nie był wyposażony w urządzenie rejestrujące (tachograf).

Organ podniósł, że z treści okazanych przez kierowcę podczas kontroli umów kupna-sprzedaży przewożonych pojazdów wynikało, że zostały one zakupione przez firmę "[...]". Następnie, podmiot ten zbył jeden z pojazdów ("[...]") osobie zewnętrznej. W trakcie prowadzonego postępowania strona wyjaśniła, że przedmiotowa firma jest jej własnością, co nie wynikało z danych zawartych w odpisie aktualnym z Rejestru Przedsiębiorców Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego na dzień przeprowadzanej kontroli. Z treści zeznań kierowcy wynikało też, że przedmiotowe samochody nie zostały przez stronę naprawione, co jest jednym z warunków wykonywania przewozu na potrzeby własne.