Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Łd 979/16

Odpady

Dnia 26 kwietnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant st. asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji zezwalającej na zbieranie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 700 (siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. a.bł.

Uzasadnienie

II SA/Łd 979/16

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Starosta [...], na podstawie art. 155 k.p.a. oraz art. 46 ust. 1 pkt 3, art. 23 ust. 2 pkt 5 i ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2002 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r. poz. 21 ze zm.), dalej u.o., odmówił spółce A sp. z o.o. w Z. zmiany własnej ostatecznej decyzji z dnia [...], zezwalającej G.T., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą B, na zbieranie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne w ramach punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych prowadzonego na terenie nieruchomości przy ul. A w Z. (na działkach nr: [...] w obrębie [...]), w zakresie rozszerzenia listy odpadów przewidywanych do zbierania o odpady o kodzie 20 03 01 - niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że wnioskowana zmiana ww. decyzji w trybie art. 155 k.p.a. byłaby sprzeczna z przepisami szczególnymi regulującymi gospodarkę odpadami, a mianowicie art. 23 ust. 2 pkt 5 u.o. (przy uwzględnieniu art. 23 ust. 10, a także art. 3 ust. 1 pkt 7 i 24). W ocenie organu interes wnioskodawcy nie może być uznany za słuszny, ponieważ postulowana modyfikacja decyzji w oparciu o art. 155 k.p.a. nie byłaby zgodna z innymi przepisami prawa materialnego.