Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. III SA/Gl 138/17

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędzia WSA Adam Nita (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Wita-Łyskawa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 r. przy udziale - sprawy ze skargi A. U. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę.

Uzasadnienie

W zaskarżonej decyzji z [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K. (zwany dalej również Organem II instancji lub Organem odwoławczym), po rozpoznaniu odwołania A. U. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "A" w J. (zwanego dalej Skarżącym lub Podatnikiem) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. (nazywanego w dalszej części uzasadnienia także Organem I instancji) z [...] r., nr [...]. W tym orzeczeniu, zaaprobowanym przez Organ odwoławczy, Naczelnik Urzędu Celnego określił Podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za styczeń 2014 r. w kwocie 14.631,00 zł.

Decyzję wydano na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm. - Dalej: O.p.). Podstawą prawną tego rozstrzygnięcia, zawartą w przepisach szczególnego prawa podatkowego był zaś art. 8 ust. 2 pkt 4, art. 10 ust. 10, art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 88 ust. 1 oraz art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.- dalej: u.p.a.)

W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia odwołano się do okoliczności faktycznych sprawy. Podkreślono, że Naczelnik Urzędu Celnego [...] r. wszczął wobec Skarżącego kontrolę podatkową. Jej celem było sprawdzenie, czy wspomniany podmiot wykonywał obowiązki w zakresie podatku akcyzowego i opłaty paliwowej od wyrobów energetycznych za okres 1 czerwca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. W efekcie tych czynności, opierając się na przedstawionych dokumentach i złożonych wyjaśnieniach ustalono, że przedmiotem działalności Podatnika była sprzedaż materiałów budowlanych, opałowych oraz transport międzynarodowy, krajowy i usługi wykonywane koparko-ładowarką. W ramach prowadzonej działalności podmiot ten dokonywał zakupów oleju napędowego, który zużywał wyłącznie na potrzeby własne, napędzając nim - jak to określono - samochody dostawcze i ciężarowe, którymi świadczył usługi transportowe na terenie kraju i Europy. Istotną okolicznością jest to, że zakup oleju napędowego odbywał się zarówno na stacjach paliw, jak i u dostawców przywożących paliwo do firmy.