Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2017 r., sygn. I SA/Wa 1642/16

Grunty warszawskie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.) Sędziowie WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant starszy referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. S. i D. N. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2016r. [...] Minister Budownictwa i Infrastruktury (dalej jako organ/minister) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 dalej jako kpa) uchylił z przyczyn procesowych decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...].04.2015 r. nr [...] i jednocześnie odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...].04.1981 r. utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Dzielnicy [...] nr [...] z dnia [...].03.1981 r. Tą ostatnią decyzją na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. 1961 r. Nr 18 poz. 94 ze zm. zwanej dalej ustawą) pozostawiono bez rozpoznania wniosek o przyznanie odszkodowania za nieokreślony udział w nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej jako tabela likwidacyjna Nr [...]. Pozostawienie wniosku bez rozpoznania opierało się na treści aktu notarialnego z dnia [...].04.1939 r. rep. nr [...]. Aktem tym M. W. sprzedała kilku osobom w stosownych udziałach (miedzy innymi poprzedniczce prawnej skarżących J. N.) swój nieokreślony udział we współwłasności w serwitucie pastwiska. Orzekające w 1981r. organy administracji przyjęły, że skoro udział zbywcy nie był określony a przy tym współwłasność nie została zniesiona to wspólne pastwisko nadal musi być traktowane jako jedna nieruchomość. Dodatkowo wskazano, że pomimo, iż sporna nieruchomość stanowi grunt o niewątpliwie rolnym charakterze, to jednak nie jest samodzielnym gospodarstwem rolnym i z uwagi na znaczną powierzchnię nie może być też uznany za działkę pod budowę domu jednorodzinnego.