Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 marca 2017 r., sygn. I SA/Po 1576/16

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2017 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] roku, nr [...] w przedmiocie zwolnień z podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] skarżąca A, reprezentowana przez adwokata wezwała Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa, poprzez uchylenie Uchwały Rady Miasta, Nr [...] z dnia [...], w sprawie zwolnień z podatku od nieruchomości w części, t.j. jej ust. 2, zawierającego zamknięty katalog obiektów sportowych, podlegających zwolnieniu od zobowiązań publicznoprawnych z tego tytułu - jako rozstrzygnięcia organu w sprawie z zakresu administracji publicznej, naruszającego interes prawny, poprzez bezpodstawne i sprzeczne z przepisami (m.in. art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych), wprowadzenie przez Radę Miasta Poznania zwolnień o charakterze podmiotowym, a nadto, bezspornie, wbrew postanowieniu, wywiedzionej z Konstytucji RP (art. 32 Konstytucji), zasady równości, przy ustanawianiu przepisów prawa podatkowego. W uzasadnieniu wniosku podała, że zgodnie z w.w Uchwałą zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle o charakterze ogólnodostępnym, zajęte na prowadzenie zadań z zakresu kultury fizycznej, realizowanych przez sport i rekreację ruchową. W ocenie spółki w ust. 2 Uchwały dokonano ograniczenia podmiotowego w zakresie zastosowania tej Uchwały poprzez zawarty w nim, enumeratywny katalog obiektów sportowych, podlegających przedmiotowemu zwolnieniu, a mianowicie: 1) baseny, pływalnie i kąpieliska zorganizowane, 2) stadiony, 3) boiska, 4) hale sportowe, 5) lodowiska sztuczne, 6) przystanie wodne, 7) kryte ujeżdżalnie do jazdy konnej, 8) infrastruktura towarzysząca obiektom wymienionym w pkt 1-6, typu szatnie, zaplecze sanitarno-higieniczne, trybuny z wyjątkiem zajętej na prowadzenie działalności handlowej lub gastronomicznej oraz 9) tory regatowe. Wykaz w tym zakresie poszczególnych typów nieruchomości - niezależnie od wskazanego, a w ocenie skarżącego zupełnie dowolnego, zestawienia - według zastosowanego kryterium, zaszeregowany przy tym został do obiektów sportowych, zajętych na prowadzenie zadań z zakresu kultury fizycznej, realizowanych przez sport i rekreację ruchową, wraz z zajętym przez nie gruntem. Spółka podniosła, że Uchwała ta, w swej części, t.j. jej ust. 2 wprowadziła ograniczenia podmiotowe dla zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości, a zatem została podjęta z naruszeniem powszechnie obowiązującego prawa. Spółka powołała się na zasadę równości, mającą swe źródło w art. 32 Konstytucji RP i wskazała, że przepisy prawa podatkowego winny być ustalane z bezwzględnym poszanowaniem tej normy o charakterze generalnym. Spółka podniosła, że głównym założeniem dla wprowadzenia zwolnień podatkowych w zakresie analizowanej Uchwały, i jak to wynika z samego uzasadnienia projektu, jest zmniejszenie obciążeń podatkowych w przypadku nieruchomości o charakterze ogólnodostępnym, zajętych na prowadzenie zadań z zakresu kultury fizycznej realizowanych przez sport i rekreację. W ocenie spółki Rada Miasta, korzystając z delegacji ustawowej, o jakiej mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z wolą ustawodawcy, uprawniona była do wprowadzenia zwolnień o charakterze przedmiotowym, co tym samym, wyklucza jakąkolwiek możliwość wprowadzania przez rady gmin zwolnień o charakterze podmiotowym lub nawet przedmiotowo-podmiotowym. Wyłączając zatem spod zwolnienia przedmiotowego, którego zakres wynika wprost z ustawy, ściśle określonych obiektów sportowych, które faktycznie znajdują się w posiadaniu podmiotów "miejskich", przesądza o tym, że w niniejszej sprawie, zastosowane zwolnienie adresowane jest do określonego jedynie kręgu podmiotów, czyli ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Spółka podniosła, że skoro w.w Uchwała wydana została z istotnym naruszeniem przepisów prawa skutkującym naruszeniem interesu prawnego poprzez nieuzasadnione ograniczenie podmiotowe, w zakresie zwolnienia z podatku od nieruchomości, i, tym samym, całkowite błędne wyłączenie tego typu uprawnienia, w stosunku do spółki, posiadającej kompleks obiektów sportowych, zajętych na prowadzenie zadań z zakresu kultury fizycznej realizowanych przez sport i rekreację ruchową - to w takiej sytuacji, aktualnie, niewątpliwym w zasadzie jest, że, w kwestionowanej części, winna ona ulec bezwględnemu uchyleniu.