Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 marca 2017 r., sygn. I SA/Po 1335/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 marca 2017 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz [...] S.A. w [...] kwotę [...],- zł (słownie [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia 23 czerwca 2016 r., nr [...], odmówiło X. S.A. z siedzibą w P. (dalej zwanej również skarżącą) przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wójta Gminy C. z dnia 22 grudnia 2015 r., nr [...] w sprawie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty.

Z uzasadnienia postanowienia wynika, że pismem z dnia 15 stycznia 2016 r., pełnomocnik skarżącej wystąpił z prośbą o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na wyżej wskazane postanowienie Wójta Gminy C.. Jako przyczynę uchybienia terminowi do wniesienia zażalenia, pełnomocnik wskazał, że pod jego nieobecność postanowienie Wójta Gminy C. zostało wadliwie doręczone osobie nieuprawnionej do odbioru korespondencji. Przesyłka została przy tym przekazana pełnomocnikowi w dniu 11 stycznia 2016 r., wobec czego dopiero w tym dniu dowiedziano się o orzeczeniu wskazanego ostatnio organu.

Kolegium wyjaśniło, że zgodnie z art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej, w razie uchybienia terminowi należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Zgodnie zaś z art. 162 § 2 powołanej ostatnio ustawy, jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin. Wyjaśniono, że przywrócenie terminu jest uzależnione od uprawdopodobnienia przez osobę zainteresowaną braku swojej winy. Kryterium braku winy wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Do przywrócenie terminu konieczne jest również wniesienie przez zainteresowanego wniosku w tym zakresie. Trzecią z przesłanek jest dochowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Termin na dokonanie tej czynności zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody i wynosi on siedem dni. Czwartą z przesłanek przywrócenia terminu jest dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu czynności, dla której był ustanowiony przywracany termin. Kolegium zaznaczyło, że w odniesieniu do osób, które z racji wykonywanego zawodu występują jako pełnomocnicy stron, przyjmuje się, iż osoby te są zobowiązane do szczególnej staranności przy wykonywaniu powierzonego zlecenia, a zatem ocena, czy dochowali reguł starannego działania, winna być dokonywana w oparciu o odpowiednio wysokie kryteria. W ocenie organu okoliczności wskazane przez pełnomocnika skarżącej we wniosku o przywrócenie terminu nie uprawdopodobniały braku winy w uchybieniu terminowi. Wyjaśniono, że przesyłka zawierająca postanowienie Wójta Gminy C. została doręczona dnia 28 grudnia 2015 r., M. M., prowadzącemu własną niezależną kancelarię pod tym samym adresem co pełnomocnik skarżącej. W ocenie Kolegium argumentacja przedstawiona we wniosku o przywrócenie terminu świadczy o tym, że do uchybienia terminu do wniesienia zażalenia doszło na skutek organizacji pracy profesjonalnego pełnomocnika skarżącej, a więc okoliczności zależnej od pełnomocnika, która nie może zostać zaliczona do kategorii okoliczności nie dających się przezwyciężyć. Wyjaśniono, że pełnomocnik skarżącej - jako osoba profesjonalnie zajmująca się reprezentowaniem stron - nie zabezpieczył w swojej kancelarii właściwego, zgodnego z przepisami prawa, miejsca do pozostawiania korespondencji, wykazując się niestarannością w dbaniu o własne interesy oraz interesy swoich mocodawców.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00