Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 marca 2017 r., sygn. II SA/Lu 1111/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 marca 2017 r. sprawy ze skargi W. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa postanowienia pozytywnie opiniującego projekt podziału działki oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. znak [...] Wójt Gminy [...] pozytywnie zaopiniował wstępny projekt podziału działek nr [...] i [...] położonej w N. , gm. [...].

Wnioskiem z dnia [...] r. W. W. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności ww. postanowienia.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z [...]., znak: [...] stwierdziło, że postanowienie Wójta Gminy [...] z [...] r., wydane zostało z naruszeniem prawa.

Wnioskiem z dnia [...] r. W. W. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wskazał w nim, że skarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem prawa polegającym m.in. na:

1) zastosowaniu w badaniu ważności postanowienia Wójta Gminy [...] znak: [...] nieistniejących w dniu [...]. przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

2) nie sprawdzeniu stanu faktycznego i prawnego dzielonej nieruchomości obowiązującego [...]., w tym prawnie obowiązujących (wg ewidencji) oznaczeń nieruchomości,

3) bezpodstawnym przyjęciu, że postanowienie o charakterze opinii i nie kończące sprawy podziału, może wywołać jakiekolwiek nieodwracalne skutki prawne, skoro właściciel nieruchomości wcale nie ma obowiązku wystąpić o zatwierdzenie zaopiniowanego podziału, a z drugiej strony, w ogóle nie wykorzystuje postanowienia opiniującego podział do jakichkolwiek czynności prawnych,

4) pominięciu tak istotnego faktu, że w zasadzie podział prawie tej samej nieruchomości był już oceniany i korzysta z powagi rzeczy osądzonej. Dokonano to w decyzji [...] z [...]. oraz w decyzji [...] z [...]. Sprawy te co prawda dotyczyły decyzji podziałowej zatwierdzającej poprzedni projekt podziału, ale okoliczności i pewne szczegóły w znacznym stopniu zbieżne. W związku z czym zawarte w decyzji [...] stwierdzenie, że podział nieruchomości był możliwy bez trybu decyzyjnego, na zasadzie analogii dotyczyć powinno także postanowienia Wójta Gminy [...] znak: [...] Zgodnie z decyzją [...] podział mógł być zrealizowany z zachowaniem identycznego położenia granic, wyłącznie w oparciu o przepisy prawa geodezyjnego i kartograficznego, co stanowi konsekwencję art. 92 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który tereny rolne wyłączał z poza działania przepisów ustawy. W związku z czym, ani postanowienie opiniujące podział ani decyzja zatwierdzająca podział nie powinny być wydane,