Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 marca 2017 r., sygn. III SA/Kr 894/16

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewody z dnia 6 maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania skargę oddala.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 6 maja 2016 r., znak [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.; zwanej dalej "k.p.a." oraz art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 388 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania skarżącej - M. K. od decyzji Prezydenta Miasta z [...] 2016 roku, znak: [...], orzekającej o wymeldowaniu z pobytu stałego skarżącej z lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. M w K utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym: postępowanie w sprawie o wymeldowanie skarżącej z miejsca pobytu stałego z lokalu położonego w K przy ul. M Prezydent Miasta wszczął 22 stycznia 2016 roku na żądanie Z. S., najemcy przedmiotowego lokalu, która w uzasadnieniu wniosku podała, że skarżąca (córka wnioskodawczyni) od 1993 roku nie mieszka w lokalu przy ul. M w K. Skarżąca wraz z dziećmi z własnej woli opuściła mieszkanie i przeprowadziła się do lokalu w K przy ul. D, gdzie obecnie mieszka.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Prezydent Miasta, opierając się na materiale dowodowym zebranym w sprawie, uznał że doszło do opuszczenia miejsca pobytu stałego w rozumieniu art. 35 ustawy o ewidencji ludności i decyzją z [...] 2016 roku, znak: [...], orzekł o wymeldowaniu skarżącej z miejsca pobytu stałego z lokalu w K przy ul. M.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie do Wojewody. Jej zdaniem stanowisko organu pierwszej instancji wyrażone w zaskarżonym rozstrzygnięciu nie zasługuje na aprobatę. Skarżąca podniosła, że decyzja nie odpowiada prawu, albowiem wydana została z naruszeniem przepisów art. 75 § 1 k.p.a. poprzez niedopuszczenie dowodu z oględzin lokalu, art. 77 § 1 k.p.a., art. 80 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych oraz nieskonstruowanie uzasadnienia decyzji w sposób umożliwiający realizację zasady ogólnej przekonywania (art. 11 k.p.a.), również nieobjaśnienie toku rozumowania prowadzącego do zastosowania konkretnego przepisu w sprawie. W dalszej części uzasadnienia odwołania, opierając się na orzecznictwie sądów administracyjnych skarżąca podniosła, że zgłosiła pobyt czasowy w miejscu, w którym obecnie przebywa, co wyklucza jej wymeldowanie z pobytu stałego. W tym stanie rzeczy wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji.