Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 marca 2017 r., sygn. III SA/Kr 909/16

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) WSA Ewa Michna Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2017 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Wojewody z dnia 6 maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania skargę oddala.

Uzasadnienie

Wojewoda decyzją z dnia 6 maja 2016 r., znak [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23; zwanej dalej "k.p.a.") oraz art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (tekst jedn. Dz. U. z 2015 poz. 388 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania skarżącego P. K. od decyzji Prezydenta Miasta z [...] 2016 roku, znak: [...], orzekającej o wymeldowaniu z pobytu stałego skarżącego z lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. M w K, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym: postępowanie w sprawie o wymeldowanie skarżącego z miejsca pobytu stałego z lokalu w K przy ul. M Prezydent Miasta wszczął [...] 2016 roku na żądanie Z. S., najemcy rzeczonego lokalu, która w uzasadnieniu wniosku podała, że skarżący nie mieszka w lokalu przy ul. M w K. W 1993 roku rodzice skarżącego dobrowolnie opuścili przedmiotowy lokal i zamieszkali w innym miejscu pod adresem: K, ul. K i wówczas skarżący jako osoba małoletnia, zgodnie z decyzją rodziców, również opuścił lokal stałego zameldowania.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Prezydent Miasta, opierając się na materiale dowodowym zebranym w sprawie, uznał że doszło do opuszczenia miejsca pobytu stałego w rozumieniu przepisów art. 35 ustawy o ewidencji ludności i decyzją z [...] 2016 roku, znak: [...], orzekł o wymeldowaniu skarżącego z miejsca pobytu stałego z lokalu w K przy ul. M.

Odwołanie od powyższej decyzji do Wojewody wniósł skarżący. Jego zdaniem stanowisko organu pierwszej instancji wyrażone w zaskarżonym rozstrzygnięciu nie zasługuje na aprobatę. Podniósł, że decyzja nie odpowiada prawu, albowiem wydana została z naruszeniem przepisów art. 75 § 1 k.p.a. poprzez niedopuszczenie dowodu z oględzin lokalu, art. 77 § 1 k.p.a., art. 80 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych oraz nieskonstruowanie uzasadnienia decyzji w sposób umożliwiający realizację zasady ogólnej przekonywania (art. 11 k.p.a.), jak również nieobjaśnienie toku rozumowania prowadzącego do zastosowania konkretnego przepisu w sprawie. W dalszej części uzasadnienia odwołania, opierając się na orzecznictwie sądów administracyjnych, skarżący podniósł, że zgłosił pobyt czasowy w miejscu, w którym obecnie przebywa, co wyklucza jego wymeldowanie z pobytu stałego. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.