Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 marca 2017 r., sygn. III SA/Kr 67/17

Oświata

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka WSA Ewa Michna Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2017 r. sprawy ze skargi A. J. i T. J. działających imieniem córki K. J. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 23 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku potrzeby kształcenia specjalnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Kuratora Oświaty na rzecz skarżących A. J. i T. J. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] 2016 r. zespół orzekający powołany w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej stwierdził brak potrzeby kształcenia specjalnego K. J., urodzonej [...] 2009 r. w K, uczennicy klasy I Szkoły Podstawowej w R.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż przy stawianiu diagnozy zagrożenia niedostosowaniem społecznym pod uwagę brane jest występowanie przede wszystkim takich objawów jak: porzucanie obowiązków szkolnych (wagary, porzucanie szkoły, aroganckie zachowania wobec nauczycieli, skrajne nieposłuszeństwo), stosowanie środków psychoaktywnych, zachowania agresywne skierowane w kierunku otoczenia (stosowanie przemocy, niszczenie mienia, udział w bójkach, kradzieżach), także lękliwość, problemy w nauce, zaburzenia koncentracji. W zależności od nasilenia objawów i ich intensywności różnicuje się niedostosowanie społeczne i zagrożenie niedostosowaniem społecznym. Zespół orzekający uzasadniając rozstrzygnięcie zwrócił w szczególności uwagę na fakt, iż z zebranej w sprawie dokumentacji wynika, że powodem wystąpienia rodziców dziewczynki z wnioskiem o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym jest "rozpoznanie u dziewczynki mutyzmu wybiórczego, trudności w komunikowaniu się, lęku separacyjnego i innych zaburzeń lękowych". Rodzice powołali się na lękliwość dziecka, jako jeden z objawów niedostosowania społecznego. W ocenie zespołu jednak taki pojedynczy objaw i jego występowanie nie definiuje i nie oddaje istoty zaburzenia funkcjonowania społecznego, jakim jest niedostosowanie społeczne, rozumiane jako występowanie zachowań pozostających w opozycji do obowiązujących norm obyczajowych, moralnych, prawnych, będących drogą do demoralizacji. Lękliwość dziecka, na którą powołują się rodzice, jest opisem zachowań (postaw) towarzyszących zdiagnozowanym u dziewczynki zaburzeniom lękowym, w tym lęku separacyjnego, mutyzmu wybiórczego, dotyczy więc innego rodzaju problemów rozwojowych, a nie niedostosowania społecznego. W konsekwencji problemy te, w ocenie zespołu orzekającego, nie pozwalają na postawienie diagnozy zagrożenia niedostosowaniem społecznym, a w konsekwencji wydania wnioskowanego orzeczenia. Jednocześnie zespół orzekający wskazał, iż K. może uzyskać stosowną pomoc psychologiczno - pedagogiczną w szkole na podstawie obowiązujących przepisów prawa oświatowego, bez konieczności posiadania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Organ podał propozycje form ww. pomocy.