Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 marca 2017 r., sygn. IV SA/Gl 793/16

Bezrobocie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.), Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2017 r. sprawy ze skargi V. A. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnego świadczenia uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

V. A. (dalej "skarżący") został zarejestrowany jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. i w dniu 9 października 2015r. rozpoczął kurs spawania.

Decyzją Prezydenta Miasta G. z dnia [...] r., [...], orzeczono o obowiązku zwrotu przez skarżącego nienależnie pobranego świadczenia w kwocie 2.807,86 zł. i kosztów badań lekarskich w wysokości 65 zł., w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

W odwołaniu skarżący podniósł, że: "w dniu 23 listopada 2015 r. został zatrzymany na polecenie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. przez funkcjonariuszy KWP w K.; w dniu 25 listopada 2015 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w G. (...) został osadzony w Areszcie Śledczym w B. na okres trzech miesięcy, tj. do 22.02.2016 r. (później przedłużono mu pobyt w Areszcie do 30.07.2016 r.), co spowodowało, że nie z jego winy nie mógł ukończyć szkolenia w okresie od 23 do 30 listopada 2016 r.; z uwagi na powyższe okoliczności wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji PUP w G." (cytat).

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej w skrócie "k.p.a.") w związku z art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 w związku z art. 41 ust. 6 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r. poz. 149 z późn. zm., dalej w skrócie: "ustawa"), Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] r. Analizując akta sprawy ustalono, że skarżący: w dniu 12.08.2010 r. został zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w G. jako osoba bezrobotna; został prawidłowo pouczony o prawach i obowiązkach bezrobotnego, a w szczególności o obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w przypadkach określonych w art. 76 ustawy, w tym kosztów szkolenia w przypadku jego przerwania z własnej winy; został także poinformowany, że prawa i obowiązki bezrobotnego określa ustawa (por. oświadczenie w Karcie Rejestracyjnej Bezrobotnego, informacja o prawach i obowiązkach osób bezrobotnych, zawartych w ustawie z dnia 26.08.2010 r., oświadczenie z dnia 12.08.2010 r., skierowanie na szkolenie z dnia 9.10.2015 r. W dniu 06.10.2015 r. skarżący został skierowany na szkolenie "Spawanie spoin pachwinowych blach i rur metalowych MAG 135/IS + spawanie spoin czołowych blach metalowych MAG 135/IS w gr. amt. 3.1", organizowane i przeprowadzane przez A w G. przy ul. [...] w G., w dniach 9 października do 30 listopada 2015 r., oraz zobowiązał się uczęszczać regularnie na zajęcia, realizować program szkolenia i powiadomić Urząd Pracy o przeszkodach w odbywaniu szkolenia, a także zwrócić koszty szkolenia w przypadku nie ukończenia go z własnej winy, co wynika ze skierowania na szkolenie z dnia 9.10.2015 r. Skarżący dniu 09.10.2015 r. rozpoczął to szkolenie, jednak, jak wynika z listy obecności na kursie, nie uczestniczył w zajęciach od dnia 23.11.2015 r., bowiem w tym dniu został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji i osadzony w Areszcie, na okres do 30.07.2016 r., w związku z czym został pozbawiony statusu osoby bezrobotnej oraz prawa do stypendium od dnia 23.11.2015 r. Zdaniem organu odwoławczego, art. 76 ust. 1 ustawy stanowi, że osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, jest obowiązana do jego zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, kwoty otrzymanego świadczenia. Zgodnie z art. 76 ust. 2 pkt 4 ustawy za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się koszty szkolenia, w przypadku określonym w art. 41 ust. 6 lub w przypadku gdy skierowanie na szkolenie nastąpiło na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę skierowaną na szkolenie. Natomiast art. 41 ust. 6 ustawy stanowi, że osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest obowiązana do zwrotu kosztów szkolenia z wyjątkiem przypadku, gdy przyczyną nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej. Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, koszt szkolenia oznacza: