Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. I SAB/Wa 76/17

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Skiba Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. B., H. S., M. C. i J. C. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o odszkodowanie za nieruchomość [...] 1. zobowiązuje Prezydenta [...] do rozpatrzenia wniosku z dnia [...] października 2012 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...], ozn. nr hip. [...], w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz J. B., H. S., M. C. i J. C. solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

J. B., H. S., M. C. i J. C. (poprzednio E. M.) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustalenie i przyznanie odszkodowania za nieruchomość, położoną w W. przy ul. [...], dla której prowadzona była dawna księga hipoteczna nr [...]. Skarżące zarzuciły Prezydentowi [...] rażące naruszenie prawa poprzez znaczne przekroczenie terminów rozpoznania sprawy. W skardze wniosły o: 1) zobowiązanie Prezydenta [...] do merytorycznego rozpoznania wniosku o odszkodowanie za wyżej wskazaną nieruchomość w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2) stwierdzenie rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu władzy publicznej, polegające na nieuzasadnionym, przedłużającym się pozostawaniu organu w bezczynności i przewlekłym prowadzeniu postępowania administracyjnego; 3) zasądzenie kosztów postępowania zgodnie z przepisem art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej "Ppsa". W uzasadnieniu skarżące podniosły, że wnioskiem z dnia 30 października 2012 r., na podstawie art. 215 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 2013 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.) - zwanej dalej "ugn", wystąpiły o ustalenie i przyznanie odszkodowania wraz z wnioskiem o ustanowienie kuratora za pozbawienie faktycznej możliwości władania działką objętą działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), położoną w W. przy ul. [...], dla której prowadzona była dawna księga hipoteczna nr [...]. W związku z przedłużającym się milczeniem organu, w dniu [...] grudnia 2014 r. zostało złożone do Wojewody [...] zażalenie na nie załatwienie sprawy w terminie przez Prezydenta [...]. Przy piśmie z dnia [...] stycznia 2015 r. organ odwoławczy zwrócił się do Prezydenta [...] o nadesłanie akt administracyjnych przedmiotowej sprawy oraz o ustosunkowanie się do złożonego zażalenia na bezczynność Prezydenta [...] w sprawie o ustalenie i wypłatę odszkodowania. Następnie przy piśmie z dnia [...] lipca 2015 r. Wojewoda [...] zwrócił się z ponowną prośbą o nadesłanie akt sprawy, informując przy tym, iż nienadesłanie akt przedmiotowej nieruchomości w terminie 7 dni spowoduje rozpatrzenie zażalenia na bezczynność wyłącznie o jego treść. Prezydent [...] do chwili obecnej nie przesłał organowi odwoławczemu akt sprawy wraz ze stanowiskiem, co do zażalenia. W tych okolicznościach Wojewoda [...] postanowieniem nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. uznał zażalenie za uzasadnione i wyznaczył Prezydentowi [...] termin na podjęcie stosownego rozstrzygnięcia, wynoszący 3 miesiące od daty doręczenia przedmiotowego postanowienia. Pomimo upływu terminu wyznaczonego przez organ wyższego stopnia Prezydent [...] nadal nie podjął rozstrzygnięcia i nie wydał decyzji merytorycznej w sprawie. W tych warunkach skarga niniejsza stała się konieczna i uzasadniona, gdyż tylko rozstrzygnięcie sądu administracyjnego w tej sprawie, warunkuje uzyskanie rozstrzygnięcia w realnym - wyznaczonym przez Sąd - terminie. Od momentu doręczenia podania organowi administracyjnemu zaczął biec termin do załatwienia sprawy, określony w przepisach prawa. Terminem tym jest - stosownie do art. 35 § 3 Kpa - termin jednomiesięczny, a w sprawach szczególnie skomplikowanych termin dwumiesięczny.