Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. I SA/Łd 946/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia NSA Anna Świderska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2017 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oraz wysokości odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie płatności miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2016 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z [...] sierpnia 2011 r. określającą J. K. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 18.378 zł oraz wysokość odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie płatności miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 910 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w wyniku przeprowadzonej kontroli organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że skarżący bezzasadnie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych na terenie całego kraju kwoty wynikające z 5 faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, o wartości netto 16.740 zł, których wystawcą była firma A. z T., a także 24 faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, o wartości netto 32.801,20 zł, wystawionych przez B z D. koło Ż.. Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, że działalność obu firm polegała jedynie na wystawianiu faktur za sprzedaż oleju napędowego, którym w rzeczywistości nie dysponowały. Firmy te zostały stworzone, by dokumentować obrót paliwem, które pochodziło z nieznanych źródeł. W konsekwencji dokumenty księgowe w postaci faktur przez nie wystawionych, w łącznej kwocie netto 49.541,20 zł, nie dokumentowały rzeczywistego zakupu paliwa przez J. K.. Faktury te zatem nie mogły być uznane za rzetelne i stanowić podstawy zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zaś kwoty wynikające z tych faktur nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów.