Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. I SA/Bk 757/16

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz,, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 lutego 2017 r. sprawy ze skargi M. [...] w B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadwyżki podatku naliczonej nad należnym, wykazanej do zwrotu w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2014 r., na poczet zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. oraz odsetek za zwłokę oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...] marca 2016 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. zaliczył M. Stowarzyszeniu K. w B. (dalej powoływane także jako skarżące Stowarzyszenie) z nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej do zwrotu w korekcie deklaracji VAT-7 za luty 2014 r., kwotę [...] zł, po zaliczeniu kosztów upomnienia w wysokości [...] zł, na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. w kwocie [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości [...] zł.

Pismem z [...] marca 2016 r. pełnomocnik skarżącego Stowarzyszenia złożył zażalenie na ww. postanowienie, wskazując na naruszenie art. 76 § 1 i art. 76b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej powoływana jako o.p.) oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz.U. z 2004 r. nr 165, poz. 1373 ze zm.), poprzez ich niewłaściwe zastosowanie skutkujące naliczeniem odsetek za zwłokę od zaliczanej zaległości podatkowej do 1 lutego 2016 r.

W ocenie skarżącego Stowarzyszenia, względem Skarżącego nadpłata powstała w dacie złożenia deklaracji na podatek VAT wskazującej nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym nie wykazaną w całości do zwrotu lecz do przeniesienia, gdyż jest to najwcześniejszy moment, w którym możliwa jest kompensata nadwyżki VAT, jaką dysponował Skarb Państwa w dacie ujawnienia zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. Korekta deklaracji dla podatku od towarów i usług za luty 2014 r. nie dotyczyła wysokości zobowiązania podatkowego, a wykazanej nadwyżki podatku do przeniesienia, pozostającej w dyspozycji organu. Zdaniem pełnomocnika skarżącego Stowarzyszenia, wykazanie tej kwoty do zwrotu w drodze korekty deklaracji miało na celu wykonanie decyzji ostatecznej wydanej wobec Stowarzyszenia w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. Podkreślono, że Stowarzyszenie nie było w stanie przewidzieć, przed wydaniem decyzji przez organy podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r., z której wynikała zaległość podatkowa, konieczności wykazania do zwrotu podatku od towarów i usług, celem jego przerachowania. Powyższe, w ocenie pełnomocnika Stowarzyszenia, nie zmienia faktu, iż Skarb Państwa w tym czasie, wobec wykazywanej nadwyżki do przeniesienia, nie poniósł efektywnego uszczerbku. Nie doszło do uszczuplenia przysługujących mu należności, a przeciwnie kwota nadwyżki (nie wykazanej do zwrotu) pozostawała w jego dyspozycji. Dlatego też, naliczenie w tej sytuacji odsetek za zwłokę od zaliczanej zaległości jest sprzeczne z charakterem i funkcją odsetek za zwłokę, które pełnią funkcję kompensacyjną, ale i represyjną wobec ubytku dochodów należnych Skarbowi Państwa w określonym czasie.