Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Ol 800/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca del. sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie del. sędzia WSA Urszula Wiśniewska del. sędzia WSA Leszek Kleczkowski (sprawozdawca) Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2017r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 29 lutego 2016 r. skarżący wystąpił o rozłożenie na raty na 4 lata zapłaty zaległości podatkowych w podatku VAT za lata 2011-2013 w kwocie 1.000.699 zł wraz z odsetkami za zwłokę wynikających z decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej. Pismem z dnia 1 marca 2016 r. strona wniosła o stwierdzenie wyłączeń

w naliczaniu odsetek od zaległości za okres postępowania toczącego się przed Dyrektorem Urzędu Kontroli Skarbowej oraz w postępowaniu odwoławczym przed Dyrektorem Izby Skarbowej.

Decyzją z dnia 12 kwietnia 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. rozłożył na 48 rat zapłatę zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów

i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2011 r. do sierpnia 2013 r. w łącznej kwocie 1.000.699 zł wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej kwocie 359.392 zł. Jednocześnie stwierdził, że wniosek strony o dokonanie wyłączeń okresów naliczania odsetek za zwłokę nie mógł zostać uwzględniony, albowiem przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organów. Organ wskazał również, że przedłużenie postępowania nie nastąpiło z winy strony.

Po rozpatrzeniu wniesionego odwołania, decyzją z dnia 23 sierpnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ, wskazując na treść art. 24 ust 5 i 6 ustawy z dnia

28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (dalej: "u.k.s."), art. 54 § 1 pkt 3 i art. 139 § 2 i 3 Ordynacji podatkowej (dalej: "O.p.") stwierdził, że podejmowanie działań przez organy podatkowe, czy to z własnej inicjatywy, czy też w związku z wystąpieniem strony, jeśli jest ono zgodne z przepisami postępowania podatkowego, nie może być traktowane jako niezałatwienie sprawy w terminie z przyczyn leżących po stronie organu. Również korzystanie przez stronę z uprawnień procesowych, w sposób niewskazujący na ich nadużywanie, nie może być uznawane jako przyczynienie się do opóźnienia w załatwieniu sprawy.