Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. II SA/Lu 932/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi C. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania w sprawie naruszenia stosunków wodnych I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Wójta Gminy z dnia [...] r. nr [...] i umarza postępowanie administracyjne; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz C. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. (dalej: "Kolegium"), po rozpoznaniu zażalenia C. S. (dalej: "skarżący"), utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy J. z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...], w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania w sprawie naruszenia stosunków wodnych.

W uzasadnieniu postanowienia Kolegium wskazało, że opisanym wyżej postanowieniem organ pierwszej instancji, w oparciu o art. 262 § 1 i art. 264 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23; dalej także: "k.p.a."), zobowiązał skarżącego do uiszczenia kosztów postępowania dotyczącego naruszenia stosunków wodnych - w wysokości [...] zł. Zdaniem organu pierwszej instancji, takie rozstrzygnięcie jest uzasadniona tym, że wszczęte na wniosek skarżącego - właściciela działki nr [...] w miejscowości D. - postępowanie w sprawie domniemanego naruszenia stosunków wodnych przez właściciela działki sąsiedniej nr [...], zakończyło się decyzją umarzającą postępowanie, z uwagi na niestwierdzenie naruszenia stanu wody na gruncie. Utrzymując w mocy to postanowienie, Kolegium podzieliło w całości stanowisko w nim wyrażone i wskazało, że obciążenie skarżącego kosztami opinii biegłego z zakresu naruszenia stosunków wodnych było jak najbardziej uzasadnione, gdyż opinia ta była przeprowadzona w interesie skarżącego, zaś przeprowadzenie z urzędu tego dowodu było zasadne.