Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. III SA/Gd 519/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Sędzia NSA Anna Orłowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 25 stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie pomocy w formie opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 stycznia 2016 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 54 ust. 1 i 3-4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( jt. Dz.U. z 2015 r. , poz.581 ze zm.), uchyliło decyzję Prezydenta Miasta z dnia 28 września 2015 r., odmawiającą M. T. przyznania pomocy w postaci opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne -w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że organ I instancji w ogóle nie analizował przesłanek wydania decyzji, potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej zawartych w art. 54 ust. 3 ustawy. Nie powołano tego przepisu ani w podstawie prawnej decyzji, ani w uzasadnieniu rozstrzygnięcia. Decyzja odmowna powinna być uzasadniona w sposób zgodny z art. 107 § 3 k.p.a, w szczególności wskazywać , które z przesłanek nabycia prawa do określonego świadczenia nie zostały spełnione i dlaczego. Decyzja rozstrzyga nie o potwierdzeniu prawa do świadczeń opieki zdrowotnej , lecz o odmowie opłacania składek. Tymczasem opłacanie składek na NFZ w przypadku wydania decyzji pozytywnej jest jedynie czynnością techniczną, której przepisy prawa nie nadają formy decyzji administracyjnej. Z uwagi na brak analizy przepisu ustawowego stanowiącego właściwą podstawę prawną decyzji w przedmiotowej sprawie należało uznać, że sprawa nie została rozstrzygnięta w I instancji prawidłowo, a ta wada nie mogła zostać konwalidowana w postępowaniu odwoławczym.