Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Po 666/16

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w P., decyzją z dnia 02 listopada 2015 r., nr [...], wymierzył W. M. (dalej zwanemu również skarżącym) karę pieniężną w łącznej kwocie [...]zł z tytułu urządzania gier na automatach: A. nr [...], A. nr [...] oraz B. nr [...] poza kasynem gry.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ celny I instancji wyjaśnił, że w dniu 16 marca 2015 r., funkcjonariusze celni przeprowadzili czynności kontrolne w "[...]" mieszczącym się przy ul. [...] w miejscowości R.. Czynności kontrolne zostały przeprowadzone w obecności żony skarżącego - L. P. oraz pracownika lokalu - M. K.. W lokalu stwierdzono obecność wymienionych na wstępie urządzeń. Na skutek przeprowadzonego eksperymentu procesowego polegającego na odtworzeniu możliwości gry na automatach ustalono, że wynik prowadzonych na nich gier nie zależy wprost od umiejętności grającego, którego zadanie sprowadza się do naciśnięcia przycisku uruchamiającego grę. Zdaniem kontrolujących, gracz nie jest w stanie przewidzieć, jakie symbole zostaną wyświetlone na bębnach w momencie ich zatrzymania się. Wyjaśniono również, że gracz nie ma żadnej możliwości wpłynięcia na wynik gry. Z zeznań pracownika skontrolowanego lokalu wynika, że prowadzenie gier na automatach wymagało uprzedniego zasilenia ich kwotą środków pieniężnych, po czym następowało wybranie stawki oraz naciśnięcie przycisku po czym na ekranie urządzenia dochodziło do obracania się "jakiś obrazków". Automaty wypłacały również wygrane pieniężne. Wynik przeprowadzonego eksperymentu potwierdził, że gry prowadzone na skontrolowanych automatach spełniają przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Kontrolujący pozyskali również aneksy do umów dzierżawy, z których wynika, że skarżący wydzierżawił część powierzchni swojego lokalu X. sp. z o.o., oraz Y. sp. z o.o., celem zainstalowania na tej powierzchni automatów. W zamian za udostępnienie powierzchni lokalu skarżącemu przysługiwał miesięczny czynsz wynoszący 40% sumy przychodów uzyskanych przez urządzenia. W terminie otwartym do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego skarżący wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez TK pytania prawnego wystosowanego przez WSA w Gliwicach w dniu 21 maja 2012 r., w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 1979/11. W kontekście wyroku TSUE z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11 organ I instancji wskazał, że uznany za techniczny przepis art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie jest podstawą wymierzenia kary pieniężnej. Odnosząc się z kolei do wniosku skarżącego o umorzenie postępowania, stwierdzono, że w sprawie brak jest przesłanek determinujących podjęcie tego rodzaju rozstrzygnięcia. Podniesiono również, że ustawa o grach hazardowych obowiązuje na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, a na organach władzy państwowej ciąży konstytucyjny obowiązek poszanowania i przestrzegania zapisów ustawy do czasu utraty jej mocy obowiązującej. Organy władzy wykonawczej nie mogą odmawiać stosowania i egzekwowania przepisów do momentu, w którym uprawnione organy nie stwierdzą niezgodności danego aktu prawnego z Konstytucją RP lub z normami prawa międzynarodowego. Zaznaczono również, że w wyroku TK z dnia 11 marca 2015 r., sygn. akt P 4/14 nie uznano przepisów ustawy o grach hazardowych za niezgodne z Konstytucją. W ocenie Naczelnika Urzędu Celnego w P. każdy, kto spełnia kryteria uznania go za urządzającego grę hazardową, bez względu na formę prawną w razie gdy miejscem urządzania gry nie będzie kasyno gry, podlegać będzie karze pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. Ze wskazanego ostatnio przepisu wynika, że urządzającym grę na automatach będzie każdy podmiot, który organizuje tę grę bez względu na to, czy spełnia on warunki uzyskania koncesji (zezwolenia).