Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. III SA/Gd 909/16

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Orłowska Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.) Protokolant asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi A. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 28 lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 11 marca 2016 r. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wpłynął wniosek A. N. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad synem A. N. urodzonym 24 lipca 2013 r.

Decyzją z dnia 8 kwietnia 2016 r. nr [...] Prezydent Miasta [...] odmówił wnioskodawczyni przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W podstawie prawnej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, art. 2, art. 3, art. 17, art. 23 ust. 1, art.24 ust. 1, ust. 2a i ust. 4, art.25 ust. 1 i art. 30 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 114 ze zm.), rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. z 2015 r., poz. 2284) oraz ustawę z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 372).

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje osobie, która nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.