Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2016 r., sygn. I SA/Wr 154/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant starszy specjalista Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 listopada 2016 r. sprawy ze skargi P. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące wrzesień, październik, listopad, grudzień 2013 r. i styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec 2014 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] grudnia 2015r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] września 2015r. nr [...] określająca P. O. (dalej: podatnik/ skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za: wrzesień 2013r. w kwocie 655.200 zł; październik 2013r. w kwocie 524.160 zł; listopad 2013r. w kwocie 1.179.360 zł; grudzień 2013r. w kwocie 1.179.360 zł; styczeń 2014r. w kwocie 1.926.288 zł; luty 2014r. w kwocie 1.100.736 zł; marzec 2014r. w kwocie 1.330.056 zł; kwiecień w kwocie 2.614.248 zł; maj w kwocie 1.926.288 zł; czerwiec 2014r. w kwocie 687.960 zł.

1.2. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego ustalono, że w okresie od września 2013r. do czerwca 2014r. podatnik dokonał zakupu 52.600 kg suszu tytoniowego od firmy A z o.o. i sprzedaży tej samej ilości suszu tytoniowego kontrahentom zagranicznym. W okresie od lutego 2013r. do czerwca 2014r. podatnik sprzedał na rzecz kontrahenta niemieckiego - R. S. S. 29.000 kg suszu tytoniowego. Organ podatkowy pierwszej instancji w powołanej na wstępie decyzji uznał, że doszło do nieudokumentowanej sprzedaży suszu tytoniowego (bez oznaczenia znakami akcyzy) na terytorium kraju na rzecz podmiotów innych niż podmiot prowadzący skład podatkowy czy pośredniczący podmiot tytoniowy odwołując się do treści art. 2 ust. 1 pkt 1, pkt 8 i pkt 23b, art. 9b ust. 1 pkt 2, art. 11a pkt 2, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1 i ust. 3, art. 16 ust. 1, ust. 3a i ust. 3b, art. 24a, art. 99a ust. 1, ust. 2, ust. 4 pkt 2, ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011r., Nr 108, poz. 626 ze zm.; dalej: u.p.a.). Stwierdzono bowiem, że dokonane przez podatnika ww. transakcje nie stanowią dostaw wewnątrzwspólnotowych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 8 u.p.a. albowiem w rzeczywistości nie miały one miejsca. Świadczą o tym następujące okoliczności: strona poza fakturami VAT nie przedstawiła dokumentów potwierdzających zrealizowanie dostaw wewnątrzwspólnotowych, tj. przemieszczenie wyrobów poza granice kraju; oświadczenie kontrahenta w zakresie wywozu zostało zweryfikowane przez organy podatkowe i stwierdzono, że kontrahent niemiecki nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą pod adresem wskazanym na terenie Niemiec, ani też nie jest osobą zamieszkałą pod tym adresem; do dnia 30 listopada 2012r. był zameldowany pod wskazanym we fakturach adresem a następnie został wykreślony z ewidencji meldunkowej z uwagi na nieznane miejsce pobytu; pod tym adresem zgłoszona była działalność w zakresie montażu instalacji solarnych i fotowoltaicznych, którą wyrejestrowano w dniu 9 stycznia 2012r.; osoba wskazana jako odbiorca towaru - R. S. S. nie potwierdziła nabycia suszu tytoniowego od podatnika oraz wywozu tego wyrobu poza granice Polski; wszystkie transakcje dotyczące obrotu suszem tytoniowym zostały - według oświadczenia strony - przeprowadzone na terytorium kraju albowiem kontrahent odbierał od podatnika susz tytoniowy na terenie RP bezpośrednio z samochodu (użyczonego stronie przez osoby trzecie), np. na stacjach benzynowych, parkingach czy też w miejscu siedziby firmy (strona nie posiadała magazynów); płatność za wszystkie transakcje odbywała się w formie gotówkowej; wszystkie transakcje dotyczące obrotu suszem tytoniowym zostały - według oświadczenia strony - zrealizowane przy użyciu transportu odbiorcy (podmiotu, który nie prowadził działalności gospodarczej pod wskazanym adresem), zatem strona nie posiada listów przewozowych czy specyfikacji, potwierdzających wywóz towaru poza terytorium RP; sporne transakcje opodatkowano dla potrzeb VAT stawką 7 % lub 8%, nie zaś 0 % jak dla dostawy wewnątrzwspólnotowej, podatnik nie złożył też informacji podsumowujących. W konsekwencji określono zobowiązanie w podatku akcyzowym, stosując stawkę akcyzy przewidzianą w art. 99a ust. 4 pkt 2 i ust. 5 u.p.a. - 436,80 zł za każdy kilogram, w kwotach wskazanych powyżej.