Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2016 r., sygn. I SA/Wa 871/16

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Bożena Marciniak (spr.) Protokolant starszy referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 r. sprawy ze skargi J.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy R. z dnia [...] marca 2016 r. nr [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2016 roku, nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania J. J. od decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...] marca 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] złożyła J. J.

Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym;

Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2016 r. J. J. zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w R. o pomoc w formie umieszczenia w domu pomocy społecznej.

Decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...], po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, Wójt Gminy R. odmówił J. J. skierowania do domu pomocy społecznej wskazując na niespełnienie przesłanek ustawowych warunkujących przyznanie tej formy pomocy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła J. J. zarzucając organowi powierzchowne ustalenie stanu faktycznego. Wskazała, że ma skończone 69 lat, jest osobą samotną, posiada umiarkowany stopień niepełnosprawności, choruje na epilepsję, ma częste ataki padaczkowe, które powodują utratę przytomności, a 12 lat temu doznała urazu w wyniku wypadku samochodowego i jej zmuszona chodzić o lasce. Podniosła, iż nie jest w stanie samodzielnie się ubrać i przemieszczać na dłuższe odległości, chodzenie po schodach sprawia jej duże trudności. Przez ograniczenia ruchowe wymaga pomocy osoby drugiej przez całą dobę w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, a jedyną pomocą jest pomoc sąsiedzka. Wskazała, iż mieszka w bardzo ciężkich warunkach zamieszkując pomieszczenie przerobione z gospodarczego na mieszkalne. W mieszkaniu brak jest łazienki i wc, które jest na zewnątrz. W budynku jest wilgoć i grzyb, nie ma bieżącej ciepłej wody, a odwołująca się korzysta z pomocy sąsiedzkiej przy paleniu w piecu. Podniosła, iż nie zgodziła się na zwiększenie ilości godzin usług opiekuńczych ponieważ nie stać jej na zaproponowane odpłatne usługi opiekuńcze. Wskazała, iż udzieliła pełnomocnictwa sąsiadowi J. S., ponieważ nie była w stanie samodzielnie funkcjonować. Znajduje się pod grzecznościową opieką J. S., który załatwia wszelkie sprawy, robi zakupy, węgiel nosi, rąbie drzewo i rozpala w piecu. Podniosła, iż brak możliwości samodzielnej egzystencji potwierdza załączone do odwołania zaświadczenie lekarskie od lekarza pierwszego kontaktu.