Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2016 r., sygn. I SA/Wa 1011/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Dargas Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Protokolant referent stażysta Anna Ziółkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2016 r. sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...]maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji potwierdzającej nabycie z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Uzasadnienie
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania A. R., od decyzji Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] października 2014 r.- uchylił w całości ww. decyzję Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] października 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Wojewoda [...], działając na podstawie art. 37a ust. 4 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. z 2014 r., poz. 1160) w zw. z art. 4 pkt 2 i art. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1594), decyzją Nr [...] z dnia [...] października 2014 r., potwierdził nabycie przez Skarb Państwa z mocy prawa z dniem 1 czerwca 2003 r. prawa własności gruntu zajętego pod część linii kolejowej [...], położonego w W., Dzielnica [...], oznaczonego w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha z obrębu [...] oraz stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 1 czerwca 2003 r. przez P. S.A. prawa użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu wraz z własnością budowli i innych urządzeń znajdujących się na nim.
Od powyższej decyzji odwołanie do Ministra Infrastruktury i Rozwoju złożył A. R.
Po rozpatrzeniu odwołania organ II instancji przywołał treść art. art. 37a ust 1 i 2 ustawy z dnia 8 września 2000 r. i wskazał, że dla spełnienia przesłanek wynikających z powołanego przepisu wystarczy stwierdzenie, że na gruncie w dniu 28 lutego 2003 r. usytuowana była linia kolejowa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym, a P. S.A. miała przedmiotową nieruchomość w tym dniu we władaniu oraz, że nieruchomość w tym dniu nie stanowiła własności Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub PKP S.A. W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. w brzmieniu obowiązującym w dniu 28 lutego 2003 r. (Dz. U. Nr 96, poz. 591 ze zm.), linia kolejowa oznacza - drogę szynową wraz z przyległym pasem gruntu, a także budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego oraz zajęte pod nie grunty. Natomiast przyległy pas gruntu oznacza pasy gruntu wzdłuż drogi szynowej usytuowane po obu jej stronach oraz przestrzeń nad i pod powierzchnią gruntu, niezbędne do bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego (art. 4 pkt 4 ww. ustawy). Kwestię zaś budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego regulowało rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie określenia rodzajów budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego (Dz. U. z 2001 r., Nr 66, poz. 676).