Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 września 2016 r., sygn. I SA/Wr 797/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Protokolant: starszy asystent sędziego Dagmara Stankiewicz-Rajchman, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 września 2016 r. sprawy ze skargi A.M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z [...] [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz skarżącego A.M. kwotę 717 zł (słownie: siedemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A.M. (dalej: skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z [...] nr [...], utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Celnego w L. z [...] nr [...] określające skarżącemu zobowiązanie w podatku akcyzowym za grudzień 2010 r. w kwocie 2.251,00 zł.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Naczelnik Urzędu Celnego w L. przeprowadził kontrolę podatkową u skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A, zakończoną protokołem z 12 maja 2011 r., doręczonym skarżącemu w dniu 13 maja 2011 r. Kontrola dotyczyła obrotu i przeznaczenia oleju opałowego w okresie od 1 września 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. W toku przeprowadzonej kontroli ustalono, że w kontrolowanym okresie skarżący zakupił od jednego kontrahenta B 3.600 litrów oleju napędowego grzewczego, posiadając stosowne koncesje w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Skarżący dokonał dalszej odsprzedaży zakupionego oleju opałowego w ilości 3.490,5 litrów, a na potrzeby własne zużył 100 litrów tego paliwa. Ustalono ponadto, że dokonana sprzedaż została udokumentowana fakturami oraz paragonami. W każdym przypadku transakcji sprzedaży skarżący pobierał od kupujących oświadczenia o przeznaczeniu nabytego oleju na cele grzewcze. Skarżący składał też w ustawowym terminie miesięczne zestawienia oświadczeń. Jak jednak ustalono, zarówno pobrane oświadczenia, jak i miesięczne zestawienia oświadczeń nie spełniały koniecznych dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku akcyzowego warunków formalnych.