Wyrok WSA w Lublinie z dnia 2 września 2016 r., sygn. I SA/Lu 495/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Małgorzata Fita WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 września 2016 r. sprawy ze skargi M. E. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...]. nr [...] II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz M. E. J. [...] zł (słownie: [...]) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania M. J., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...]

W uzasadnieniu podał, że Naczelnik Urzędu Celnego w L., po przeprowadzeniu w firmie [...] M. J., postępowania podatkowego w sprawie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za styczeń 2010 r. wydał decyzję, w której określił M. E. J. zobowiązanie w podatku akcyzowym za styczeń 2010 r. w kwocie [...]zł, w związku z niespełnieniem warunków do zastosowania preferencyjnej stawki podatku do sprzedaży oleju napędowego do celów opałowych.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik strony zarzucił organowi naruszenie: art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie decyzji z naruszeniem przepisów o właściwości; art. 180 i art. 122 Ordynacji podatkowej poprzez brak zastosowania tych przepisów, czego skutkiem było zaniechanie ustalenia rzetelności dowodów źródłowych dokumentujących sprzedaż przez stronę oleju napędowego na cele grzewcze w styczniu 2010 r. oraz art. 8 ust. 2 pkt 3, art. 10 ust. 8, art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 89 ust. 1 pkt 9, ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 89 ust. 5, 14, 15 i 16 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11 z późn. zm., dalej - u.p.a.), poprzez wadliwą wykładnię tych przepisów oraz błędne przyjęcie, że nieterminowe złożenie przez stronę miesięcznego zestawienia oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 5 u.p.a., uprawniało do obciążenia strony stawką podatku przewidzianą art. 89 ust. 4 pkt 1 u.p.a. pomimo, że strona udokumentowała, że sprzedany przez nią w styczniu 2010 r. olej napędowy grzewczy został zbyty na cele opałowe.