Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 września 2016 r., sygn. II SA/Kr 628/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędziowie: WSA Krystyna Daniel (spr.) WSA Małgorzata Łoboz Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Zbylut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2016 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Wojewody z dnia 31 marca 2016 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z 16 marca 2015 r. nr [...] Starosta orzekł o odmowie zwrotu nieruchomości oznaczonej jako część działki nr [..], obr. [...] jedn. adm. Ś. m. K. w granicach wywłaszczonej parceli l. kat. [...] b. gm. kat. O. na rzecz Pana A. B.

Orzekając w ww. sposób, organ l instancji oparł się na ustaleniu, iż pomimo, że zawnioskowana do zwrotu nieruchomość stała się zbędna na cel określony w orzeczeniu Prezydium Rady Narodowej w m. K. nr [...] z 3 marca 1960 r., gdyż wnioskowana do zwrotu część działki nie została wykorzystana pod budowę bazy administracyjno-magazynowej dla [...]Zarządu Aptek w K., to działki tej nie można w chwili obecnej zwrócić z uwagi na fakt zajęcia jej pod pas drogowy drogi publicznej i wynikających z ustawy o drogach publicznych ograniczeń w zakresie przenoszenia własności nieruchomości zajętych pod drogi publiczne na rzecz innych podmiotów niż wskazane w art. 2a tej ustawy, a więc Skarbu Państwa oraz samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Odwołanie od ww. decyzji Starosty z 16 marca 2015 r. nr [...] złożył Pan A. B., reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego Panią A. S., zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów proceduralnych tj. art. 7, art. 77 par. l oraz art. 80 kpa, oraz przepisów prawa materialnego tj. art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami "poprzez jego niezastosowanie i odmowę zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, pomimo zaistnienia ustawowych do tego przesłanek i jednoczesnym braku okoliczności wyłączających zastosowanie powołanego przepisu". W treści odwołania podniesiono m.in., iż: "Kluczowe jest zatem precyzyjne określenie granic pasa drogowego w celu niewątpliwego stwierdzenia, czy wnioskowana do zwrotu nieruchomość znajduje się w całości lub w części w granicach tego pasa. Wnioskodawca zarzuca, że organ l instancji Instancji pominął szereg podstawowych kwestii związanych z uznaniem drogi za drogę publiczną, w tym brak urzędowego dokumentu geodezyjnego w którym określone są linie graniczne pasa drogowego i podjęcie odpowiedniej, uchwały dotyczącej zaliczenia określonej działki ewidencyjnej do kategorii dróg publicznych. Nie każda droga spełniająca funkcje ciągu komunikacyjnego może zostać uznana za drogę publiczną. By uzyskała taki status musi zostać zaliczona w trybie przewidzianym ustawą o drogach publicznych do jednej z kategorii dróg wymienionych w art. 2 ust. l pkt 1-4 tej ustawy i jednocześnie spełniać warunek możliwości powszechnego z niej korzystania. Jak wynika ze stanu niniejszej sprawy, warunki te nie zostały spełnione w stosunku do działki ewidencyjnej nr [...], a Organ / instancji oparł się na oświadczeniu ZIKIT-u, któremu nie sposób przyznać jakąkolwiek moc prawną w zakresie uznania danej działki gruntu zapas drogowy".