Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Po 242/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Protokolant St. sekretarz sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi I. G. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2016r. Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu p. z dnia [...] stycznia 2016r. nr [...], II. zasądza od Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej kwotę 997zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania,

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu poznańskiego na podstawie art. 51 ust. 4 ustawy z dnia [...] lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm., dalej: "pr. bud.") i art. 104 ustawy z dnia [...] czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") zatwierdził inwestorowi, K. L., projekt budowlany zamienny budynku mieszkalnego jednorodzinnego, położonego na działce nr [...] przy ul. [...] w P., oraz zobowiązał inwestora do uzyskania decyzji pozwolenia na użytkowanie powyższego obiektu.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., wydaną na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 3 pr. bud., nakazano inwestorowi przedłożenie projektu budowlanego zamiennego z uwagi na stwierdzenie istotnego odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego. K. L. wywiązał się z tego obowiązku, składając w dniu [...] września 2015 r. kompletną dokumentację projektową. Z oświadczenia projektanta wynika, że projekt budowlany zamienny budynku mieszkalnego jednorodzinnego został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. W dokumencie tym wskazano, że ziębiarka cieczy ze skraplaczem powietrza (tzw. chiller) wraz z obudową (murek z cegły klinkierowej o grubości 12 cm, wysokości 155 cm i ażurowym wejściem o szerokości 1 m od strony nieruchomości inwestora) zlokalizowana jest przy frontowej granicy działki. Urządzenie to posadowiono na płycie fundamentowej o grubości 25 cm zagłębionej pod poziomem terenu. P. drgań i hałasu przenikających do otoczenia nie powinien przy tym przekraczać wartości dopuszczalnej, wobec czego stwierdzono, że obszar oddziaływania tego urządzenia nie wykracza poza granice nieruchomości, na której został wykonany. Z projektu instalacji klimatyzacji wynika ponadto, że omawiana instalacja służy do klimatyzowania pomieszczenia jadalni i pokoju dziennego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Źródłem chłodu jest agregat wody lodowej połączony z instalacją w budynku przy pomocy rur preizolowanych czarnych. Czynnikiem chłodzącym jest w tym przypadku roztwór glikolu. Urządzenie ziębiarki spełnia wymogi zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do środowiska (Dz. U. nr 263, poz. 2202 z późn. zm.). Moc akustyczna omawianego urządzenia wynosi bowiem 74,8 dB, a zatem nie przekracza maksymalnej wartości 97 dB. Urządzenie to spełnia również wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014 r., poz. 112 z późn. zm.). Dla terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej dopuszczalny poziom hałasu wynosi bowiem 50 dB dla przedziału czasu odniesienia równego 8 najmniej niekorzystnym godzinom dnia następującym kolejno po sobie. Jest to zarazem wartość wykazana dla przestrzeni nieosłoniętej. Rozważana instalacja generuje tymczasem hałas wynoszący 43,4 dB, a więc nie narusza powyższego wymogu. Ponadto wymienione urządzenie zostało także zaopatrzone w Deklarację Zgodności CE. Odnosząc się do argumentów podnoszonych przez I. G. w toku postępowania, organ I instancji wyjaśnił, że przedmiotowe urządzenie nie stanowi wyrzutni powietrza, a zatem nie znajduje do niego zastosowania § 152 ust. 8 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422).