Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Po 354/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Protokolant St. sekretarz sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia ... 2016 r. Nr ... w przedmiocie zasiłku celowego; oddala skargę

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Po [...]

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 4 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Po [...], po rozpoznaniu skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2014r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] odmawiającą wnioskodawcy przyznania pomocy pieniężnej w formie zasiłku celowego na pokrycie kosztów: zakupu odzieży w wys. 20 zł, opłaty za telefon w wys. 20 zł, zakupu prasy w wys. 2 zł, zakupu artykułów elektrycznych w wys. 9,90 zł, (zwrot kosztów) usługi fryzjerskiej w wys. 20 zł, "wyjścia piłkarskiego" w wys. 17 zł, zakupu odkurzacza w wys. 100 zł oraz zwrotu kosztów dodatkowo zakupionej żywności w wys.105,62 zł, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że organ uprawniony do rozpatrzenia wniosku (wniosków) nie przedsięwziął wszystkich możliwych środków dla ustalenia jakie są aktualne uzasadnione potrzeby wnioskodawcy i nie odniósł ich do obecnej kondycji materialno-finansowej skarżącego, jak i do rzeczywistych możliwości finansowych ośrodka pomocy społecznej. Innymi słowy nie w pełni rozpatrzył sytuację skarżącego przede wszystkim w odniesieniu do dwóch konkretnych potrzeb objętych wnioskiem o pomoc finansową, a mianowicie co do kosztu usługi fryzjerskiej i opłaty za doładowanie telefonu ("na kartę", jak można wnioskować z kserokopii paragonu dołączonego do wniosku z dnia [...] lipca 2014 r.). Otóż w uzasadnieniach rozstrzygnięć obydwu instancji w szczególności zabrakło należytego rozważenia, czy wspomniane dwie potrzeby mogą spełniać kryterium niezbędnej potrzeby życiowej na zaspokojenie (częściowe lub całkowicie) której może być przyznany zasiłek celowy z art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 182 ze zm., dalej: u.p.s.).