Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. I SA/Po 845/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Sędzia WSA Józef Maleszewski Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] wymierzył X z siedzibą w [...] (dalej zwanej spółką lub skarżącą) karę pieniężną w kwocie [...] zł z tytułu urządzania gier na automacie [...] nr [...] poza kasynem gry.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcie organ celny I instancji wyjaśnił, że w dniu [...] kwietnia 2013 r., funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę w lokalu [...] znajdującym się w [...] przy ul. [...], w którym działalność gospodarczą prowadziła spółka Y z siedzibą w [...]. W toku kontroli we wskazanym lokalu stwierdzono obecność wymienionego na wstępie urządzenia, bez nr poświadczenia rejestracji i wymaganego zezwolenia. Na skutek przeprowadzonego w trakcie kontroli eksperymentu ustalono, że urządzenie skarżącej spełnia przesłanki z art. 2 ust. 5 ustawy o grach hazardowych. W toku prowadzonego postępowania Naczelnik Urzędu Celnego w [...] włączył do akt sprawy kopię ekspertyzy biegłego sądowego z badania objętego decyzją urządzenia, sporządzoną na potrzeby prowadzonego postępowania karno-skarbowego. Z motywów decyzji organu I instancji wynika, że odnosząc się do przedłożonego przez spółkę wniosku o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez TK pytań prawnych wystosowanych przez WSA w Gliwicach postanowieniem z dnia 21 maja 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 1979/11 oraz przez NSA postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt II GSK 686/13 - odmówiono zawieszenia postępowania wydając w tym zakresie postanowienie z dnia [...] grudnia 2014 r. W ocenie organu I instancji brak orzeczenia TK nie uniemożliwia rozstrzygnięcia sprawy w przedmiocie orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej.