Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. II SA/Ol 421/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2016 r. sprawy ze skargi D. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzje organu I instancji, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego D. R. kwotę 1220 zł (tysiąc dwieście dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego w "[...]" (dalej jako organ I instancji), na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015r. poz. 612 - stan prawny na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.g.h.), wymierzył D. R. (dalej jako skarżący)karę pieniężną w wysokości 60.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie "[...]" o nr "[...]" i automatach "[...]" nr: "[...]", poza kasynem gry, tj. w lokalu "[...]".

W uzasadnieniu podano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w dniu 19 stycznia 2015 r. i w dniu 12 lutego 2015 r. ujawniono obecność wskazanych wyżej automatów w przedmiotowym lokalu. Wobec niemożności uruchomienia powyższych urządzeń z powodu awarii, w celu zobrazowania ich funkcjonowania, dołączono do akt sprawy opinie biegłych. Biegli stwierdzili, że oferowane na automatach gry są grami o charakterze losowym, organizowanymi w celach komercyjnych, z możliwością bezpośredniej wypłaty przez automat wygranej pieniężnej. O wyniku gry decyduje algorytm gry, działający na zasadzie przypadku, a grający nie jest w stanie przewidzieć wyniku gry. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gry - będące przedmiotem niniejszego postępowania - umożliwiają prowadzenie gier komputerowych o charakterze losowym i oferują wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio z automatu, ewentualnie przez obsługę prowadzącą finansowe rozliczenia wyników. Spełniają zatem definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Wskazano, że D. R. urządzał gry na ujawnionych w lokalu automatach, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Z treści przedłożonej umowy dzierżawy powierzchni z dnia 1 czerwca 2014 r. wynika, że D. R. poddzierżawiał Spółce A (dalej jako Spółka) część lokalu - "[...]", zaś dysponentem zatrzymanych automatów była Spółka, która eksploatowała je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższa okoliczność pozwala uznać D. R. za urządzającego grę w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h., skoro niesporne jest, ze miał on władztwo nad lokalem czynić z urządzania gier jedyne i podstawowe źródło stałych przychodów. W konsekwencji, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015r. (sygn. akt P 4/14), w którym poddano kontroli przepisy u.g.h. stwierdzając, że są zgodne z Konstytucją. W związku z tym wskazano, że przepisy te nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny, a zatem nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania. Ponadto wskazano, że gdyby nawet przyjąć, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. są przepisami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego, to i tak nie podlegałyby obowiązkowi ich uprzedniej notyfikacji Komisji Europejskiej. W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego organ uznał za dowiedzione, że D. R. urządzał we wskazanym lokalu gry na automatach, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.