Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2016 r., sygn. IV SA/Wa 2425/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec,, sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Iwaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oddala skargę
Uzasadnienie
Rada do Spraw Uchodźców decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 19 ust.1, art. 20 ust. 1 pkt 1 i art. 89p ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpatrzeniu odwołania A. B., utrzymał w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2015 r., nr [...], o odmowie nadania statusu uchodźcy i odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej. Niniejsza decyzja obejmuje również małżonkę T. K. i dziecko S. B..
W uzasadnieniu decyzji podano, że A. B., obywatel [...], narodowości [...], złożył w dniu [...] stycznia 2015 r. wniosek o nadanie jemu oraz jego żonie oraz ich małoletniemu synowi statusu uchodźcy w Polsce. We wniosku podał, że z kraju pochodzenia wyjechał, gdyż po ostatnim zamachu terrorystycznym w [...], zaczęli go nachodzić i zabierać na przesłuchania funkcjonariusze policji, informując go ponownym wszczęciu postępowania karnego w sprawie udzielania przez niego wsparcia bojownikom. Został wezwany na przesłuchanie w styczniu 2015 r. i grożono mu, że zostanie wysłany do [...] na wojnę, czego przed wszystkim się obawiał. Jednocześnie oświadczył, że w kraju pochodzenia nie był nigdy zatrzymany, aresztowany ani sądzony. Wnioskodawca oświadczył, że nie należał do żadnej partii politycznej, stowarzyszenia, lub innej podobnej organizacji, nie uczestniczył też w żadnym konflikcie zbrojnym. Organ podał, iż w latach 2004 i 2011 wnioskodawca starał się o status uchodźcy w Polsce. W 2004 r. przyjechał do Polski z [...], gdzie mieszkał kilka lat. Po złożeniu wniosku wniósł o umorzenie postępowania w związku z zamiarem powrotu do [...]. Wnioskodawca zamiast wrócić do kraju pochodzenia, wyjechał z Polski nielegalnie do [...], gdzie bezskutecznie aplikował o status uchodźcy. Z [...] wyjechał do [...], gdzie złożył wniosek o status uchodźcy. W [...] przebywał 7 lat, nie otrzymawszy ochrony międzynarodowej wrócił do Polski w 2011 r. i złożył ponownie wniosek o status uchodźcy. Następnie wniósł o umorzenie postępowania i w 2011 r. wrócił do [...].