Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. III SA/Wa 1721/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie sędzia WSA del. Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca) sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant specjalista Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi C. SAS Spółka Akcyjna Uproszczona Oddział w Polsce z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 lutego 2015 r. nr IPPB3/423-1165/14-4/AG w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę
Uzasadnienie
Interpretacją indywidualną z 26 lutego 2015 r. Minister Finansów w imieniu, którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że stanowisko C. S.A. (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka") przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - jest nieprawidłowe.
Z uzasadnienia zaskarżonej interpretacji indywidualnej wynika, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Skarżąca przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe: Skarżąca udziela kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą finansowania głównie: w formie pożyczek (zwykłych lub europejskich, tj. przewidujących częściową spłatę kapitału ze środków pochodzących z dofinansowania UE), a także poprzez umowy leasingu finansowego i operacyjnego. Celem uzyskania środków pieniężnych na prowadzenie działalności Spółka uzyskuje kredyty zarówno od podmiotów trzecich jak również od podmiotów powiązanych z nią pośrednio. Zawierane umowy kredytowe mają formę umów ramowych. W ramach limitów umów kredytowych zawieranych na okresy kilkuletnie Spółka występuje o wypłatę transz kredytowych w ramach danego limitu, zgodnie z harmonogramem ustalonym umową. Z uwagi na planowaną zmianę przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p"), które w nowym brzmieniu obowiązywać będą podatników od 1 stycznia 2015r., Spółka ze względu na przyjęty sposób finansowania swojej działalności za pomocą zaciąganych pożyczek od podmiotów powiązanych kapitałowo, będzie musiała w nowym roku podatkowym wybrać jedną z dwóch zaproponowanych znowelizowaną ustawą metod wyliczania odsetek od tych pożyczek, które będzie mogła zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodu. Nowelizacja ustawy przewiduje bowiem dwie opcje do wyboru w zakresie metody ustalania wysokości tych odsetek jakie podmiot może zakwalifikować do kosztów podatkowych. Pierwszą metodą jest wskazana w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p;., nieco zmodyfikowana względem dotychczasowej regulacja tzw. "cienkiej kapitalizacji". Po zmianie, do kosztów uzyskania przychodu podatnik nie będzie mógł zaliczać odsetek od spłacanych pożyczek jeśli wartość zadłużenia spółki otrzymującej wobec spółki udzielającej pożyczkę oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia. Tym samym podmioty, które tak jak Skarżąca dotychczas finansowały się na podstawie zaciąganych umów pożyczek/kredytów od spółek powiązanych kapitałowo jedynie pośrednio, co powodowało, że odsetki od nich nie podlegały limitowaniu w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, od 1 stycznia 2015 będą musiały te limity zacząć ustalać. Jednakże ustawodawca oferuje podatnikom także do wyboru drugą opcję wyliczenia limitu odsetek od pożyczek zaciąganych ze spółek z grupy. W przypadku uznania przez podatnika, że relacje między kapitałem a zadłużeniem wobec podmiotów powiązanych nie odpowiadają specyfice prowadzonej działalności gospodarczej, podatnik będzie miał prawo wyboru rozwiązania alternatywnego, wskazanego w nowo dodanym art. 15 c. Przepis ten wyznacza maksymalny poziom odliczania odsetek poprzez odwołanie do określonego procentu wartości podatkowej aktywów w rozumieniu przepisowo rachunkowości bez konieczności ustalania zadłużenia w stosunku do podmiotów powiązanych i niezależnie od wysokości posiadanego kapitału własnego. Spółka w odniesieniu do zaciągania nowych kredytów i pożyczek rozważa wybór metody wyliczania odsetek zgodnie z nowym brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., jednakże zastanawia się jak powinna rozumieć zapis, odnośnie ustalania wysokości kapitału własnego, skoro oddział przedsiębiorcy zagranicznego jakim jest Skarżąca nie posiada własnego kapitału, odrębnego od kapitału spółki jednostki macierzystej z siedzibą we Francji. W piśmie z 16 lutego Skarżąca wyjaśniała, że w sensie prawnym stroną umowy o uzyskanie finansowanie, tj. pożyczkobiorcą, jest Spółka, działająca w Polsce w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział, będący jednostką organizacyjną nie posiada osobowości prawnej jak również zdolności prawnej (w tym sądowej). Tym samym jako strona umów lub podmiot praw i obowiązków występuje Spółka (jednostka macierzysta), która posiada osobowość prawną i to ona może być podmiotem praw i obowiązków.