Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Po 425/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] sierpnia 2015 r., X. sp. z o.o. z siedzibą w L. (dalej zwana skarżącą lub wnioskodawczynią) zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględniania w proporcji sprzedaży obrotu z tytułu usług udzielania pożyczek.

We wniosku o wydanie interpretacji przedstawiono opis stanu faktycznego, zgodnie z którym wnioskodawczyni posiadając siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawczyni co do zasady, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Skarżąca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania, produkcji i dystrybucji systemów [...] - rozwiązań technologiczno-konstrukcyjnych w zakresie dostępu do budynków i pomieszczeń. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej skarżąca systematycznie generuje nadwyżki wolnych środków pieniężnych, które przeznacza na działalność polegającą na odpłatnym udzielaniu pożyczek. Wnioskodawczyni wyjaśniła przy tym, że udzieliła pożyczki spółce matce z grupy kapitałowej, w skład której wchodzi. Skarżąca przewiduje również udzielenie kolejnych pożyczek ww. spółce w przyszłości. Możliwym jest, że wśród pożyczkobiorców, oprócz spółek z grupy kapitałowej wnioskodawczyni pojawią się również inne podmioty. Skarżąca nie jest w stanie obecnie określić z jaką częstotliwością będzie świadczyła usługi udzielania pożyczek. Wnioskodawczyni nie ogranicza jednak z góry liczby pożyczek, których udzieli i zakłada, że o ile pojawią się pożyczkobiorcy spełniający wymagania przez nią wskazane, będzie ona udzielać im pożyczek. Udzielając kolejnych pożyczek wnioskodawczyni stosować będzie wzory umowne, w których wskaże, że będąc pożyczkodawcą działa jako profesjonalny podmiot gospodarczy, podatnik VAT. Wyjaśniono przy tym, że usługi udzielania pożyczek nie stanowią głównego przedmiotu działalności gospodarczej skarżącej. Rozpoczęcie działalności gospodarczej w tym zakresie wynika jedynie z tego, że skarżącą posiada nadwyżki finansowe, z których chciałaby czerpać dodatkowe zyski. Profil prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej (produkcyjno-handlowej) nie skutkuje koniecznością udzielania pożyczek. Skarżąca wyjaśniła, że udzielając pożyczek w sposób minimalny angażuje towary i usługi w stosunku, do których przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT.