Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Ol 243/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski ( sprawozdawca ) Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Renata Kantecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016r. sprawy ze skargi Gminy A na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie badania zgodności z prawem uchwały w sprawie zwolnień z podatku od nieruchomości na 2016r. 1. uchyla zaskarżoną uchwałę, 2. zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej na rzecz skarżącej Gminy kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 4 grudnia 2015 r. Rada Gminy Lelkowo podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), uchwalę o Nr IX/54/2015 w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości na 2016 r..

W § 1 uchwały postanowiono, że zwalnia się z podatku od nieruchomości:

1) grunty, budynki, budowle zajęte na prowadzenie działalności z zakresu:

a) kultury,

b) pomocy społecznej,

c) ochrony przeciwpożarowej,

d) zaopatrzenia w wodę, odprowadzenie ścieków;

2) budynki gospodarcze gospodarstw rolnych przekazanych za rentę lub emeryturę.

Uchwałą z dnia 7 stycznia 2016 r. o Nr 0102-1/16 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie stwierdziło nieważność powołanej wyżej uchwały Rady Gminy. W uzasadnieniu organ nadzoru wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.), rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Stosownie zaś do art. 7 ust. 3a ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.) projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konsumentów i Konkurencji, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy. Jak podniesiono w uzasadnieniu uchwały, zgodnie z art. 1 lit. d rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. WE L 83 z 27.03.1999), program pomocowy oznacza każde działanie, na podstawie którego, bez dalszego wprowadzania w życie wymaganych środków, można dokonać pomocy indywidualnej na rzecz przedsiębiorstw określonych w ustawie w sposób ogólny i abstrakcyjny oraz każde działanie, na którego podstawie pomoc, która nie jest związana z konkretnym projektem, może zostać przyznana jednemu lub kilku przedsiębiorstwom na czas nieokreślony i/lub w nieokreślonej kwocie.