Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 maja 2016 r., sygn. I SA/Po 1937/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2016r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia [...], nr [...], określił X. Sp. z o. o. w X. (dalej w skrócie: X., spółka, skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zakwestionował prawo spółki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z faktur wystawionych przez:

- Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe Y. K. P. w P., za usługi reklamowe w kwocie [...] zł,

- Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe M. K. w P., za usługi reklamowe w kwocie [...] zł,

- Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe Z. A. J. we C., za usługi reklamowe, w kwocie [...] zł.

W wyniku rozpoznania odwołania spółki, Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...], [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 stycznia 2009 r., o sygn. akt I SA/Po 1328/08, uwzględnił skargę spółki i uchylił powyższe decyzje organów podatkowych obu instancji. W motywach orzeczenia Sąd stwierdził, że jedynie ustalenia poczynione przez organy podatkowe w odniesieniu do wydatków wynikających z faktur wystawionych przez Z. A. J. były niewystarczające. W tym zakresie WSA nakazał przeprowadzenie organom dodatkowych dowodów, wskazując jakie to winny być dowody.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 października 2010 r., o sygn. akt II FSK 1021/09, oddalił skargę kasacyjną spółki nie potwierdzając tym samym trafności zarzutów w zakresie naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. - w skrócie: "ustawa o PDOP") w odniesieniu do wydatków wynikających z faktur wystawionych przez Y. K. P. i Q. M. K.