Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 maja 2016 r., sygn. I SA/Po 334/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Protokolant ref. staż. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Gminy X., decyzją z dnia [...] marca 2013 r., nr [...], określił W. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwanej również spółką lub skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie [...] zł.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ I instancji wyjaśnił, że skarżąca pismem z dnia [...] grudnia 2012 r., złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2012 r. wraz wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku. W skorygowanej deklaracji wykazano podatek w kwocie mniejszej o [...] zł, od kwoty wynikającej z pierwotnie złożonej deklaracji. Wyjaśniono przy tym, że różnica ta powstała na skutek zmiany wysokości podatku od budowli w części dotyczącej stacji redukcyjno-pomiarowych. W ocenie skarżącej wartość urządzeń zlokalizowanych w stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powinna być uwzględniona przy obliczaniu podatku od nieruchomości. W ocenie spółki z uwagi na fakt, że urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powstają w procesie budowlanym, ani też nie są trwale związane z fundamentami nie stanowią one obiektów budowalnych w rozumieniu Prawa budowlanego. Wnioskodawczyni wyjaśniła również, że posiada w ewidencji środków trwałych stacje redukcyjno-pomiarowe, na których wartość początkową poza wartością stacji składa się infrastruktura towarzysząca w postaci m.in. nawialni, kotłowi, ogrodzeń, oświetlenia czy telemetrii. Z uwagi na powyższe w ocenie spółki obiekty "ukryte" w wartości innych obiektów nie są tym samym indywidualnie ewidencjonowane czego skutkiem jest ich podwójne opodatkowanie wraz ze środkiem trwałym pod który podpadają. W wartości początkowej środka trwałego znajdują się bowiem zarówno elementy, które winny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, jak i takie, które w ocenie skarżącej nie podlegają temu podatkowi.