Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 maja 2016 r., sygn. I SA/Gl 1443/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kornacki, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak, Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej "Kolegium" lub "SKO"), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613, dalej "O.p.") oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. z dnia [...] Nr [...][...] w sprawie określenia A S.A. (dalej: spółka, strona, skarżąca) wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia na wstępie przedstawiono zasadnicze aspekty postępowania przed organem I instancji. W tym zakresie wskazano, że organ ten za przedmiot opodatkowania uznał należące do strony budowle znajdujące się w podziemnych wyrobiskach, stanowiące środki trwałe ujęte w ewidencjach Spółki. Uznano bowiem, że niewątpliwie obiekty te zapewniają możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem. Za przedmiot opodatkowania w niniejszym postępowaniu uznano zatem tunele przemysłowe stanowiące swoisty system wzajemnie się przecinających i rozwidlających odcinków, posiadających więcej niż jedno połączenie z powierzchnią ziemi, umożliwiające przemieszczanie się ludzi, maszyn i ładunków. Z kolei w podstawie opodatkowania uwzględniono wartość budowli wraz z infrastrukturą zabudowaną z wyłączeniem kosztów drążenia. Organ I instancji nie uwzględnił wniosku dowodowego strony o przeprowadzenie czynności zadawania pytań biegłemu, gdyż stwierdził, że wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności zostały już dostatecznie wyjaśnione, a nadto wnioskowanie o przeprowadzenie tego dowodu zmierza tylko i wyłącznie do wydłużenia postępowania. Zauważono także, iż podatnik w toku postępowania zadał biegłemu pytania na piśmie, a biegły udzielił na nie wyczerpujących odpowiedzi. Bezpodstawne jest przy tym stanowisko strony, że czynność biegłego, polegająca na udzieleniu odpowiedzi jest nieskuteczna skoro przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują pouczenia o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, jeżeli wyjaśnienia składane są na piśmie.