Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Wa 1693/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Andrzej Góraj, Protokolant Ewa Kielak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi M.B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną do celów sportowych i kolekcjonerskich oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r., poz. 576 ze zm.), po rozpoznaniu odwołania M. B. od decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] odmawiającej wydania pozwolenia na broń palną sportową do celów sportowych i kolekcjonerskich, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podano, iż powyższą decyzją [...] Komendant Wojewódzki Policji odmówił wydania M. B. pozwolenia na broń palną sportową do celów sportowych i kolekcjonerskich w związku z ustaleniem, iż prawomocnym od dnia [...] września 2014 r. wyrokiem sądu w [...] z dnia [...].09.2014 r. sygn. akt [...] został on skazany za przestępstwo określone w [...], które według kwalifikacji systemu ECRIS stanowią spowodowanie lżejszego uszkodzenia ciała oraz groźby karalne i należą do przestępstw wymierzonych przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności osobistej, godności osobistej lub innym chronionym dobrom, w tym rasizm i ksenofobia.

W odwołaniu strona zarzuciła decyzji organu I instancji naruszenie przepisu art. 7 i 77 § 1 k.p.a poprzez brak wyczerpującego zebrania materiału dowodowego, a także naruszenie przepisu art. 15 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o broni i amunicji poprzez jego błędne zastosowanie w sytuacji, gdy nie wykazano, że został skazany prawomocnym orzeczeniem za przestępstwo umyślne. Podniósł, iż w systemie prawnym w [...] brak jest rozróżnienia pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem, rozróżnienie takiego nie dokonuje również Krajowy Rejestr Karny (dalej: "KRK") po otrzymaniu informacji o karalności ze strony [...]. Ponadto zaskarżył postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego strony o powołanie biegłego z zakresu prawa [...] na okoliczność ustalenia czy czyny, za które został ukarany, odpowiadają przestępstwu czy wykroczeniu w prawie polskim, czym naruszono przepis art. 78 § 1 k.p.a.